Ομάδα ATC: A07AA Aντιβιοτικά

Η αμφοτερικίνη Β (amphotericin B) είναι ένα μακροκυκλικό αντιβιοτικό της ομάδας του πολυενίου που έχει απομονωθεί από το Streptomyces modocus. H αμφοτερικίνη Β έχει μεγάλη χημική συγγένεια με την εργοστερόλη, την κυρίαρχη στερόλη των μυκητικών κυτταρικών μεμβρανών, και μικρότερη συγγένεια με την χοληστερόλη, την προεξέχουσα στερόλη των κυτταρικών μεμβρανών των θηλαστικών. Η σύνδεση της αμφοτερικίνης με την εργοστερόλη έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή των κυτταρικών μεμβρανών των μυκήτων, την αύξηση της διαπερατότητάς τους και τελικώς τον κυτταρικό τους θάνατο. Οι κυτταρικές μεμβράνες των θηλαστικών περιέχουν επίσης στερόλες, και έχει προταθεί ότι, η βλάβη που προκαλείται από την αμφοτερικίνη Β στα ανθρώπινα κύτταρα ακολουθεί ένα παρόμοιο μηχανισμό με εκείνον της βλάβης των μυκητικών κυττάρων.

Η κολιστιμεθάτη νατριούχος (colistimethate sodium) είναι ένα προφάρμακο της colistin, ένα αντιβιοτικό πολυμυξίνης (ανήκει στην ομάδα της πολυμυξίνης Ε). Έχει δομή πολυπεπτιδίου και προέρχεται από τον Bacillus polymyxa var. colistinus. Τα αντιβιοτικά πολυμυξίνης είναι επιφανειοδραστικοί παράγοντες και δρουν με το να συνδέονται και να αλλάζουν την διαπερατότητα της κυτταρικής μεμβράνης του βακτηριακού κυττάρου, με συνέπεια τον θάνατο των βακτηριδίων. Οι πολυμυξίνες είναι εκλεκτικές για αρνητικά κατά Gram βακτηρίδια τα οποία έχουν υδρόφοβη εξωτερική μεμβράνη.

Η κολιστίνη (colistin) είναι αντιβιοτικό που παράγεται από στέλεχος του Bacillus Polymyxavan. Η κολιστίνη εισχωρεί και διαταράσσει τη βακτηριακή κυτταρική μεμβράνη. Αλληλεπιδρά με την βακτηριακή κυτταροπλασματική μεμβράνη, αλλάζοντας τη διαπερατότητά της. Αυτή η επίδραση της είναι βακτηριοκτόνος.

Η φιδαξομικίνη (fidaxomicin) είναι ένα μακρολιδικό αντιβακτηριακό φάρμακο που ενδείκνυται σε ενήλικες (≥ 18 ετών) για τη θεραπεία της διάρροιας που σχετίζεται με το Clostridium difficile.

Η νεομυκίνη (neomycin) είναι αντιβιοτικό που ανήκει στην θεραπευτική κατηγορία των αμινογλυκοσιδών, με αποτελεσματική τοπική αντιμικροβιακή δράση εναντίον πολλών κατά Gram θετικών και κατά Gram αρνητικών παθογόνων μικροοργανισμών. Δρα κατά κύριο λόγο εμποδίζοντας την πρωτεϊνική σύνθεση, οδηγώντας σε μεταβολή της διαπερατότητας της κυτταρικής μεμβράνης, προοδευτική διάσπαση του κυτταρικού τοιχώματος και τελικά σε κυτταρικό θάνατο.

Η νυστατίνη (nystatin) είναι ένα αντιμυκητιασικό φάρμακο, στο οποίο πολλοί μύκητες και ζυμομύκητες είναι ευαίσθητοι, συμπεριλαμβανομένων των ειδών Candida. Η νυστατίνη ασκεί την αντιμυκητιακή δράση της με τη δέσμευση της στην εργοστερόλη που βρίκεται στις μυκητιακές κυτταρικές μεμβράνες. Η σύνδεση την νυστατίνης με την εργοστερόλη προκαλεί το σχηματισμό των πόρων της μεμβράνης. Όταν το κάλιο και τα άλλα κυτταρικά συστατικά διαρρεύσουν από τους πόρους της μεμβράνης, τότε προκαλείται ο κυτταρικός θάνατος των μυκήτων.

Η πολυμυξίνη Β (polymyxin B) έχει βακτηριοκτόνο δράση κατά σχεδόν όλων των Gram-αρνητικών βακτηρίων, εκτός από την ομάδα Proteus. Η πολυμυξίνη Β αλληλεπιδρά με το λιποπολυσακχαρίτη της εξωτερικής μεμβράνης των Gram-αρνητικών βακτηρίων, μεταβάλλοντας την διαπερατότητα της μεμβράνης και προκαλώντας κυτταρικό θάνατο.

Η ριφαξιμίνη (rifaximin) είναι ένα ημισυνθετικό παράγωγο της ριφαμυκίνης SV. Ασκεί βακτηριοκτόνο δράση έναντι ευρέος φάσματος βακτηριδίων που ευθύνονται για λοιμώξεις του γαστρεντερικού συστήματος.

Η στρεπτομυκίνη (streptomycin) είναι υδατοδιαλυτή αμινογλυκοσίδη που παράγεται από τον Streptomyces griseus και κυκλοφορεί με τη μορφή του θειικού άλατος. Σαν αντιβιοτικό η στρεπτομυκίνη ανήκει στα πρωτεύοντα αντιφυματικά φάρμακα. Σε θεραπευτικές δόσεις η στρεπτομυκίνη ασκεί μικροβιοκτόνο δράση.

Η βανκομυκίνη (vancomycin) είναι ένα χρωματογραφικά κεκαθαρμένο, τρικυκλικό γλυκοπεπτίδιο, αντιβιοτικό. Η βακτηριοκτόνος δράση της βανκομυκίνης οφείλεται στην αναστολή της σύνθεσης του κυτταρικού τοιχώματος των βακτηρίων.