ENTONOX

Το μονοξείδιο του αζώτου (nitrous oxide) είναι μία ένωση που παράγεται από πολλά κύτταρα του οργανισμού. Χαλαρώνει το λείο μυ των αγγείων, συνδεόμενο με το τμήμα αίμης της κυτοσολικής γουανιλικής κυκλάσης, που ενεργοποιεί τη γουανιλική κυκλάση και αυξάνει τα ενδοκυτταρικά επίπεδα της 3,5-μονοφωσφορικής κυκλικής γουανοσίνης, η οποία δημιουργεί αγγειοδιάταση. Όταν εισπνέεται, το μονοξείδιο του αζώτου προκαλεί εκλεκτική πνευμονική αγγειοδιάταση. Το μονοξείδιο του αζώτου φαίνεται να αυξάνει τη μερική πίεση του αρτηριακού οξυγόνου (PaO2), δημιουργώντας διάταση των πνευμονικών αγγείων σε καλύτερα αεριζόμενες περιοχές του πνεύμονα, ανακατανέμοντας τη ροή του αίματος διαμέσου των πνευμόνων από τις περιοχές του πνεύμονα που παρουσιάζουν χαμηλούς λόγους αερισμού/αιμάτωσης (V/Q) προς τις περιοχές που εμφανίζουν φυσιολογικούς λόγους.
Η επίμονη πνευμονική υπέρταση του νεογνού (PPHN) προκύπτει ως πρωτογενής ασθένεια ή ως δευτεροπαθής κατάσταση άλλων ασθενειών όπως είναι το σύνδρομο αναρρόφησης μηκωνίου (MAS), η πνευμονία, η σηψαιμία, η νόσος της υαλοειδούς μεμβράνης, συγγενής διαφραγματοκήλη (CDH) και η πνευμονική υποπλασία. Στις καταστάσεις αυτές, η πνευμονική αγγειακή αντίσταση (PVR) είναι υψηλή και οδηγεί σε υποξαιμία, δευτεροπαθή της διαφυγής του αίματος από αριστερά προς τα δεξιά, διαμέσου του προδήλου αρτηριακού πόρου και του ωοειδούς τρήματος. Στα νεογνά που πάσχουν από PPHN, το μονοξείδιο του αζώτου βελτιώνει την οξυγόνωση (όπως καταδεικνύεται από τις σημαντικές αυξήσεις στο PaO2).

Το οξυγόνο (oxygen) είναι απαραίτητο συστατικό για τους ζωντανούς οργανισμούς. Περιλαμβάνεται στον κυτταρικό μεταβολισμό και καταβολισμό και επιτρέπει την παραγωγή ενέργειας στην μορφή τριφωσφορική αδενοσίνη (ΑΤΡ). Η εναλλαγή της μερικής πίεσης του οξυγόνου στο αίμα επηρεάζει το καρδιοαγγειακό σύστημα, το αναπνευστικό σύστημα, τον κυτταρικό μεταβολισμό και το κεντρικό νευρικό σύστημα. Η έλλειψη οξυγόνου, που καταλήγει στη υποξία των ιστών, επιφέρει την άμεση αλλοίωση της μυοκαρδιακής και κεντρικής νευρικής δραστηριότητας. Η παρέμβαση με θεραπεία οξυγόνου είναι σημαντική για την αποτελεσματικότητα της απαραίτητης οξυγόνωσης των ιστών.