Ομάδα ATC: L03AX Άλλοι ανοσοδιεγερτικοί παράγοντες

Η γκλατιραμέρη (glatiramer) δρα τροποποιώντας την ανοσολογική διαδικασία που πιστεύεται σήμερα ότι είναι υπεύθυνη για την παθογένεση της πολλαπλής σκλήρυνσης.

Η μιφαμουρτίδη (mifamurtide) είναι ένα πλήρως συνθετικό παράγωγο του μουραμυλικού διπεπτιδίου (MDP) κι έχει παρόμοια ανοσοδιεγερτικά αποτελέσματα όπως το φυσικά παραγόμενο MDP, με το πλεονέκτημα της μεγαλύτερης διάρκειας ημιζωής στο πλάσμα. Η μιφαμουρτίδη είναι ένας ανοσοτροποποιητής και δρα ενεργοποιώντας τα μακροφάγα και τα μονοπύρηνα κύτταρα που αποτελούν μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος. Ο ακριβής τρόπος δράσης της μιφαμουρτίδης στο οστεοσάρκωμα δεν είναι πλήρως κατανοητός, εικάζεται ωστόσο ότι προκαλεί την αποδέσμευση χημικών ουσιών από τα λευκά αιμοσφαίρια οι οποίες εξουδετερώνουν τα καρκινικά κύτταρα.

Η πιδοτιμόντη (pidotimod) είναι μια υψηλής καθαρότητας, συνθετική, ανοσοδιεγερτική, δραστική ουσία η οποία διεγείρει και ρυθμίζει τα κύτταρα τα οποία ευθύνονται για την ανοσοποιητική απάντηση.

Η πλεριξαφόρη (plerixafor) είναι ένα δικυκλαμικό παράγωγο, το οποίο είναι ένας εκλεκτικός, αναστρέψιμος ανταγωνιστής του υποδοχέα της χημειοκίνης CXCR4 που αποκλείει τη δέσμευση του συγγενή συνδέτη, τον παράγοντα SDF-la από κύτταρα στρώματος, γνωστό και ως CXCL12. Η επαγόμενη από την πλεριξαφόρη λευκοκυττάρωση και η άνοδος του επιπέδου των ελεύθερων προγονικών αιμοποιητικών κυττάρων πιστεύεται ότι είναι αποτέλεσμα της διακοπής δέσμευσης του CXCR4 στο συγγενικό της συνδέτη, οδηγώντας στην εμφάνιση στη συστηματική κυκλοφορία τόσο ώριμων όσο και πολυδύναμων κυττάρων. Τα κινητοποιημένα από την πλεριξαφόρη CD34+ κύτταρα, είναι λειτουργικά και ικανά να μεταμοσχεύονται με μακροχρόνια ικανότητα αποκατάστασης του πληθυσμού.

Η τασονερμίνη (tasonermin) είναι κυτταροτοξικό ή κυτταροστατικό για πλήθος νεοπλασματικών κυττάρων διαφορετικής ιστογένεσης. Η τασονερμίνη επηρεάζει τη μορφολογία και μειώνει τον ρυθμό πολλαπλασιασμού των ενδοθηλιακών κυττάρων, και τροποποιεί την έκφραση συγκεκριμένων πρωτεϊνών επιφανείας και εκκρινομένων πρωτεϊνών ειδικών κυττάρων (στις οποίες περιλαμβάνονται τα μόρια προσκόλλησης και οι ρυθμιστικές πρωτεΐνες της πήξης, οι ιντερλευκίνες και οι αιμοποιητικοί αυξητικοί παράγοντες). Επίσης, Η τασονερμίνη παρουσιάζει έντονη επίδραση στα κυτταρικά στοιχεία του ανοσοποιητικού συστήματος.