Ομάδα ATC: L03AX Άλλοι ανοσοδιεγερτικοί παράγοντες

Το εμβόλιο BCG είναι ένας ανοσοδιεγερτικός παράγοντας. Έχει αντικαρκινική δραστηριότητα αλλά ο ακριβής μηχανισμός δράσης δεν είναι γνωστός. Τα κλινικά δεδομένα υποδηλώνουν ότι λαμβάνει μέρος μια ενεργή μη ειδική αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος. Το BCG ενεργοποιεί μια τοπική φλεγμονώδη αντίδραση στην οποία εμπλέκεται μια ποικιλία από ανοσοκύτταρα, όπως μακροφάγα, φυσικά φονικά κύτταρα και κύτταρα Τ.

Η γκλατιραμέρη (glatiramer) δρα τροποποιώντας την ανοσολογική διαδικασία που πιστεύεται σήμερα ότι είναι υπεύθυνη για την παθογένεση της πολλαπλής σκλήρυνσης.

Η ισταμίνη/IL-2 είναι μία ανοσοθεραπεία που στοχεύει στην επαγωγή της καταστροφής των καταλοίπων των μυελογενών λευχαιμικών κυττάρων μέσω ανοσίας ώστε να αποφευχθεί η υποτροπή της λευχαιμίας. Ο ρόλος της ισταμίνης είναι να προστατεύει τα λεμφοκύτταρα, ιδιαίτερα τα ΝΚ κύτταρα και τα Τ κύτταρα που ευθύνονται για την ανοσιακή καταστροφή των καταλοίπων των λευχαιμικών κυττάρων.

Η λενιολισίμπη αναστέλλει το PI3K-δέλτα αποκλείοντας την ενεργή θέση δέσμευσης του PI3K-δέλτα. Σε απομονωμένους προσδιορισμούς ενζύμων χωρίς κύτταρα, το λενιολισίμπη ήταν επιλεκτική για το PI3K-δέλτα έναντι του PI3K-alpha (28 φορές), PI3K-beta (43 φορές) και PI3K-γάμα (257 φορές), καθώς και για την ευρύτερη κινόμη (πλήρες σύνολο πρωτεϊνικών κινασών που κωδικοποιούνται από το γονιδίωμά). Σε προσδιορισμούς με βάση τα κύτταρα, η λενιολισίμπη μείωσε τη δραστηριότητα της οδού pAkt και ανέστειλε τον πολλαπλασιασμό και την ενεργοποίηση των υποομάδων Β και Τ κυττάρων.

Η μαβοριξαφόρη είναι ένας από του στόματος βιοδιαθέσιμος ανταγωνιστής του υποδοχέα χημειοκίνης CXC 4 (CXCR4) που αναστέλλει τη δέσμευση του συνδέτη CXCR4, παράγοντα-1α προερχόμενου από στρώματα (SDF-1α)/CXC Χημειοκίνης Πρόσδεμα 12 (CXCL12). Το SDF-1/CXCR4 παίζει ρόλο στη διακίνηση και τη μεταφορά λευκοκυττάρων προς και από το διαμέρισμα του μυελού των οστών. Απότοκο των λειτουργικών μεταλλάξεων στο γονίδιο του υποδοχέα CXCR4 που συμβαίνουν σε ασθενείς με σύνδρομο WHIM, οδηγούν σε αυξημένη ανταπόκριση στο CXCL12 και κατακράτηση λευκοκυττάρων στο μυελό των οστών. Η μαβοριξαφόρη αναστέλλει την απόκριση στο CXCL12 τόσο σε παραλλαγές άγριου τύπου όσο και σε μεταλλαγμένες παραλλαγές CXCR4 που σχετίζονται με το σύνδρομο WHIM. Η θεραπεία με μαβοριξαφόρη οδηγεί σε αυξημένη κινητοποίηση ουδετερόφιλων και λεμφοκυττάρων από τον μυελό των οστών στην περιφερική κυκλοφορία.

Η μιφαμουρτίδη (mifamurtide) είναι πλήρως συνθετικό παράγωγο του μουραμυλικού διπεπτιδίου (MDP). Η MTP-PE είναι ισχυρός ενεργοποιητής μονοπύρηνων και μακροφάγων κυττάρων. Ο ακριβής μηχανισμός με τον οποίο η ενεργοποίηση των μονοπύρηνων και μακροφάγων κυττάρων μετά από τη χορήγηση της μιφαμουρτίδης προκαλεί την καταπολέμηση των όγκων σε ζώα και ανθρώπους δεν είναι ακόμη πλήρως γνωστός.

Η μοτιξαφορτίδη είναι ένας αναστολέας του C-X-C Motif Chemokine Receptor 4 (CXCR4) και αναστέλλει τη δέσμευση του συγγενούς προσδέματός του, παράγοντα-1α (SDF-1α)/C-X-C Motif Chemokine Ligand 12 (CXCL12). Τα SDF-1α και CXCR4 διαδραματίζουν ρόλο στη διακίνηση και τη μεταφορά ανθρώπινων αιμοποιητικών βλαστοκυττάρων στο διαμέρισμα του μυελού.

Η πιδοτιμόντη (pidotimod) είναι μια υψηλής καθαρότητας, συνθετική, ανοσοδιεγερτική, δραστική ουσία η οποία διεγείρει και ρυθμίζει τα κύτταρα τα οποία ευθύνονται για την ανοσοποιητική απάντηση.

Η πλεριξαφόρη (plerixafor) επάγει την λευκοκυττάρωση και τη άνοδο του επιπέδου των ελεύθερων προγονικών αιμοποιητικών κυττάρων μέσω της διακοπής δέσμευσης του CXCR4 στο συγγενικό της συνδέτη, γνωστό ως CXCL12, οδηγώντας στην εμφάνιση στη συστηματική κυκλοφορία τόσο ώριμων όσο και πολυδύναμων κυττάρων. Τα κινητοποιημένα από την πλεριξαφόρη CD34+ κύτταρα, είναι λειτουργικά και ικανά να μεταμοσχεύονται με μακροχρόνια ικανότητα αποκατάστασης του πληθυσμού.

Η σιπουλευκέλη-Τ είναι μια αυτόλογη κυτταρική ανοσοθεραπεία που έχει σχεδιαστεί για να προκαλεί ανοσολογική απάντηση, στοχευμένη ενάντια στην όξινη προστατική φωσφατάση (PAP), ένα αντιγόνο που εκφράζεται στους περισσότερους καρκίνους του προστάτη. Τα μονοπύρηνα κύτταρα περιφερικού αίματος που συλλέγονται από τους ασθενείς καλλιεργούνται με PAP-GM-CSF, μια πρωτεΐνη σύντηξης που αποτελείται από PAP ενωμένη με τον παράγοντα διέγερσης αποικιών κοκκιοκυττάρων-μακροφάγων (GM-CSF), έναν ενεργοποιητή ανοσοκυττάρων. Κατά την ex vivo καλλιέργεια με PAP-GM-CSF, τα ενεργοποιημένα APC (κύτταρα παρουσίασης αντιγόνου) δεσμεύουν και επεξεργάζονται το ανασυνδυασμένο αντιγόνο στόχο σε πεπτίδια που παρουσιάζονται στη συνέχεια στα λεμφοκύτταρα T.

Η τασονερμίνη (tasonermin) είναι κυτταροτοξική ή κυτταροστατική για πλήθος νεοπλασματικών κυττάρων διαφορετικής ιστογένεσης. Η τασονερμίνη επηρεάζει τη μορφολογία και μειώνει τον ρυθμό πολλαπλασιασμού των ενδοθηλιακών κυττάρων. Επίσης, παρουσιάζει έντονη επίδραση στα κυτταρικά στοιχεία του ανοσοποιητικού συστήματος.