Ενδείξεις
Η δραστική ουσία Λεβοσιμενδάνη ενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:
Οξεία μη αντιρροπούμενη σοβαρή χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια (ΑDHF)
Χωρίς διάκριση φύλου – Μόνο ενήλικες (18 ετών και άνω)
Οξεία παρόξυνση χρόνιας καρδιακής ανεπάρκειας
Για την ένδειξη αυτή, η βιβλιογραφία αναφέρει τις εξής αγωγές:
Ενδοφλέβια – όλες οι ηλικίες – 0,1-24 μg/kg
| 0,1-24 μg/kg | |
|---|---|
| Συνολική ημερήσια δόση | 0,1 - 12 ug ανά κιλό σωματικού βάρους |
| Δοσολογικό σχήμα | Από 0,1 έως 12 ug ανά κιλό σωματικού βάρους μία φορά καθημερινά |
| Δόση εφόδου | 12 ug ανά κιλό σωματικού βάρους |
| Λεπτομερής περιγραφή |
Η δόση και η διάρκεια της θεραπείας πρέπει να εξατομικεύονται σύμφωνα με την κλινική κατάσταση και την απόκριση του ασθενή. Η αγωγή θα πρέπει να αρχίζει με δόση εφόδου 6-12 μικρογραμμαρίων/kg με έγχυση διάρκειας πάνω από 10 λεπτά και να συνεχίζεται με συνεχή έγχυση 0,1 μικρογραμμαρίων/kg/min. Η χαμηλότερη δόση εφόδου των 6 μικρογραμμαρίων/kg συνιστάται σε ασθενείς υπό ταυτόχρονη ενδοφλέβια χορήγηση αγγειοδιασταλτικών ή ινότροπων ή αμφοτέρων κατά την έναρξη της έγχυσης. Υψηλότερες δόσεις εφόδου εντός αυτού του εύρους θα επιτύχουν μεγαλύτερη αιμοδυναμική απόκριση αλλά ενδέχεται να συνοδεύονται από παροδικά αυξημένη συχνότητα ανεπιθύμητων ενεργειών. Η ανταπόκριση του ασθενή πρέπει να εκτιμάται με τη δόση εφόδου ή εντός 30 έως 60 λεπτών από τη ρύθμιση της δόσης και ως ενδείκνυται κλινικά. Εφόσον η απόκριση κρίνεται υπερβολική (υπόταση, ταχυκαρδία), ο ρυθμός της έγχυσης μπορεί να ελαττώνεται στα 0,05 μικρογραμμάρια/kg/min ή η έγχυση να διακόπτεται. Αν η αρχική δόση είναι ανεκτή και εάν απαιτείται ενίσχυση του αιμοδυναμικού αποτελέσματος, ο ρυθμός της έγχυσης μπορεί να αυξηθεί σε 0,2 μικρογραμμάρια/kg/min. Η συνιστώμενη διάρκεια έγχυσης σε ασθενείς με οξεία μη αντιρροπούμενη σοβαρή χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια είναι 24 ώρες. Δεν έχουν παρατηρηθεί σημεία ανάπτυξης αντοχής ή φαινόμενα ενισχυμένης αντίδρασης (rebound) μετά από τη διακοπή της έγχυσης λεβοσιμενδάνης. Οι αιμοδυναμικές επιδράσεις διαρκούν επί τουλάχιστον 24 ώρες και μπορεί να είναι εμφανείς μέχρι και 9 ημέρες μετά τη διακοπή μίας 24ωρης έγχυσης. Η εμπειρία από επαναλαμβανόμενη χορήγηση της λεβοσιμενδάνης είναι περιορισμένη. Η εμπειρία από παράλληλη χρήση άλλων αγγειοδραστικών παραγόντων συμπεριλαμβανομένων των ινότροπων (εκτός της διγοξίνης) είναι περιορισμένη. Στο πρόγραμμα REVIVE χορηγήθηκε μικρότερη δόση εφόδου (6 μικρογραμμαρίων/kg) με αρχική ταυτόχρονη χρήση αγγειοδραστικών παραγόντων. Παρακολούθηση της θεραπείαςΣύμφωνα με την ισχύουσα ιατρική πρακτική, κατά τη διάρκεια της θεραπείας πρέπει να παρακολουθούνται το ΗΚΓ, η αρτηριακή πίεση και η καρδιακή συχνότητα και να εφαρμόζεται μέτρηση των αποβαλλομένων ούρων. Συνιστάται παρακολούθηση των παραμέτρων αυτών για τουλάχιστον 3 ημέρες μετά από το τέλος της έγχυσης ή μέχρι ο ασθενής να είναι κλινικά σταθερός. Σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια νεφρική ή ηπατική δυσλειτουργία συνιστάται παρακολούθηση για τουλάχιστον 5 ημέρες. |
Αντενδείξεις
Η δραστική ουσία Λεβοσιμενδάνη αντενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:
Σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία (κάθαρση κρεατινίνης <30 ml/min)
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας
Νεφρική ανεπάρκεια σταδίου 5 (GFR <15 mL/min/1.73 m2 ή αιμοκάθαρση)
Σοβαρή ηπατική δυσλειτουργία
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας
Μηχανικές αποφράξεις των κοιλιών
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας
Right ventricular outflow tract obstruction (disorder)
Κοιλιακή ταχυκαρδία δίκην ριπιδίου
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας
Σοβαρή υπόταση, ταχυκαρδία
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας
Ταχυκαρδία