O κνησμός μπορεί να οφείλεται σε τοπική βλάβη του δέρματος, συστηματική νόσο ή σε ψυχική διαταραχή. H αντιμετώπισή του θα πρέπει να είναι αιτιολογική. Συμπτωματικώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν κομπρέσσες με νερό (σε οξείες δερματίτιδες) ή ασβεστόνερο και έλαιο ελαιών ή διαλύματα αργιλίου (φλεγμονώδεις καταστάσεις, ηλιακά ή θερμικά εγκαύματα), διάλυμα καλαμίνης (κνησμώδεις γενικώς καταστάσεις), νερό και ξύδι σε ίσους όγκους (κνίδωση), διάλυμα μινθόλης 0.5%, σαλικυλικού οξέος 0.5% και φαινόλης 0.25% σε ίσα μέρη αλκοόλης και ύδατος (γεροντική κνύζα). Σε ορισμένες περιπτώσεις κνησμού μπορούν να χρησιμοποιηθούν, σε συστηματική χορήγηση αντιισταμινικά (βλ. κεφ. 03.05 ) ή κορτικοστεροειδή (βλ. κεφ. 06.04 ) ή αντιισταμινικά τοπικώς (βλ. 13.04.01 ).