Ομάδα ATC: R02A Παρασκευάσματα για τον λάρυγγα

Η βακιτρακίνη (bacitracin) είναι ένα αντιβιοτικό που χρησιμοποιείται για την θεραπευτική αντιμετώπιση σταφυλοκοκκικών λοιμώξεων.

Το βενζαλκόνιο (benzalkonium) είναι ένα βακτηριοκτόνο του οποίου η δράση πιστεύεται ότι οφείλεται στην πρόκληση διαταραχής σε μοριακές αλληλεπιδράσεις. Μπορεί να προκαλέσει διάσπαση της κυτταρικής μεμβράνης με διαρροή του κυτταρικού περιεχομένου.

Η βενζοκαΐνη (benzocaine) είναι ένα αναισθητικό επιφανείας που δρα εμποδίζοντας την μετάδοση των νευρικών ώσεων κατά μήκος των νευρικών ινών και στις νευρικές απολήξεις. Η βενζοκαΐνη συνδέεται αναστρέψιμα με τους διαύλους νατρίου και σταθεροποιεί τη νευρωνική μεμβράνη μειώνοντας την διαπερατότητά της σε ιόντα νατρίου. Η εκπόλωση της μεμβράνης του νευρώνα αναστέλλεται εμποδίζοντας έτσι την έναρξη και μετάδοση των νευρικών ερεθισμάτων.

H χλωροεξιδίνη (chlorhexidine) είναι ένας αντιμικροβιακός παράγων, δραστικός έναντι ευρέος φάσματος Gram-θετικών και Gram-αρνητικών οργανισμών, ζυμομυκήτων, μυκήτων, ευκαιριακών αναερόβιων και αερόβιων. H χλωροεξιδίνη είναι κυρίως ένας “μεμβρανοδραστικός” παράγοντας που καταστρέφει την εξωτερική μεμβράνη των βακτηρίων. Eίναι ανενεργή σε σπόρια βακτηριδίων εκτός εάν οι θερμοκρασίες είναι υψηλές.

Η φλουρβιπροφαίνη (flurbiprofen) ανήκει στα παράγωγα του προπιονικού οξέος. Σαν μη στεροειδής αντιφλεγμονώδης παράγων έχει αντιφλεγμονώδη, αναλγητική και αντιπυρετική δράση.

Η φουσαφουντζίνη (fusafungine) είναι ένα τοπικώς δρων αντιμικροβιακό, η in vitro δράση του οποίου στρέφεται κατά στρεπτοκόκκων της ομάδας Α, πνευμονιοκόκκων, σταφυλοκόκκων, ειδών ναϊσέριας, ορισμέων αναεροβίων, μυκήτων του γένους candida και του μυκοπλάσματος της πνευμονίας.

Η λιδοκαΐνη (lidocaine) είναι τοπικό αναισθητικό και ανήκει στην κατηγορία των αμινοαμιδίων. Προκαλεί αναστρέψιμο αποκλεισμό της μετάδοσης των ώσεων κατά μήκος των κεντρικών και περιφερικών νευρικών οδών. Η δράση τους πιστεύεται ότι οφείλεται σε αναστολή της διόδου των ιόντων νατρίου στις κυτταρικές μεμβράνες με αποτέλεσμα επιβράδυνση της αποπόλωσης σε βαθμό που δεν αναπτύσσεται δυναμικό ενέργειας.

Η νεομυκίνη (neomycin) είναι αντιβιοτικό που ανήκει στην θεραπευτική κατηγορία των αμινογλυκοσιδών, με αποτελεσματική τοπική αντιμικροβιακή δράση εναντίον πολλών κατά Gram θετικών και κατά Gram αρνητικών παθογόνων μικροοργανισμών. Δρα κατά κύριο λόγο εμποδίζοντας την πρωτεϊνική σύνθεση, οδηγώντας σε μεταβολή της διαπερατότητας της κυτταρικής μεμβράνης, προοδευτική διάσπαση του κυτταρικού τοιχώματος και τελικά σε κυτταρικό θάνατο.

Η ιωδιούχος ποβιδόνη (povidone-iodine) κατά την επαφή της με τους ιστούς απελευθερώνει βαθμιαία ιώδιο. Η μικροβιοκτόνος δράση της καλύπτει ένα ευρύ φάσμα gram θετικών και gram αρνητικών βακτηριδίων, μυκοβακτηριδίων, ιών και μυκήτων καθώς και ορισμένα πρωτόζωα, παράσιτα και σπόρους. Είναι υδατοδιαλυτή, έχει την ικανότητα να εισέρχονται στις μικρότερες πτυχές του δέρματος και των βλεννογόνων και η δράση τηςς δεν επηρεάζεται από την παρουσία αίματος, πύου ή νεκρωμένων ιστών.

Η τυροθρισίνη (tyrothricin) είναι ένα κυκλικό πολυπεπτίδιο με αντιβιοτική και βακτηριοστατική δράση. Είναι αποτελεσματική έναντι gram-θετικών βακτηριδίων.