Ομάδα ATC: A03FA Προάγοντα την εντερική κινητικότητα

Η σινιταπρίδη (cinitapride) είναι ένας αγωνιστής των υποδοχέων 5-HT4 και 5-HT1 και ανταγωνιστής των υποδοχέων 5-HT2. Η σινιταπρίδη διατίθεται παγκοσμίως για τη θεραπεία γαστρεντερικών διαταραχών που σχετίζονται με κινητικότητα, όπως δυσπεψία ή δυσπεψία λειτουργικού ή μη έλκους, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, καθυστέρηση στην εκκένωση του στομάχου και έμετο.

H σισαπρίδη (cisapride) δρα εμμέσως διευκολύνοντας την έκλυση ακετυλχολίνης από τις τελικές απολήξεις του παρασυμπαθητικού στο μυεντερικό πλέγμα του Auerbach. H δράση της στο γαστρεντερικό σωλήνα συνίσταται σε αύξηση της πίεσης του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα κατά 20-50% και ενίσχυση της κινητικότητας του στομάχου, του λεπτού και του παχέος εντέρου. H δράση της αυτή, στο παχύ κυρίως έντερο, ευθύνεται για την προκαλούμενη διάρροια.

Η κλεμποπρίδη (clebopride) είναι ένας ανταγωνιστή της ντοπαμίνης. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της λειτουργικής γαστρεντερικής διαταραχής, όπως ναυτία ή έμετος.

Η δομπεριδόνη (domperidone) είναι ανταγωνιστής της ντοπαμίνης με αντιεμετικές ιδιότητες. Η δομπεριδόνη δεν διαπερνά ταχέως τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Στους χρήστες της δομπεριδόνης, ιδιαίτερα στους ενήλικες, οι εξωπυραμιδικές ανεπιθύμητες ενέργειες είναι πολύ σπάνιες, αλλά η δομπεριδόνη διευκολύνει την απελευθέρωση της προλακτίνης από την υπόφυση.

Η ιτοπρίδη (itopride) ενεργοποιεί την γαστρεντερική προωθητική κινητικότητα με ανταγωνιστική δράση στους D₂ υποδοχείς της ντοπαμίνης και ανασταλτική δράση στην ακετυλχολινική εστεράση. Η ιτοπρίδη ενεργοποιεί την απελευθέρωση ακετυλοχολίνης και αναστέλλει την αποδόμησή της.

Η μετοκλοπραμίδη (metoclopramide) επιταχύνει την κένωση του στομάχου και τη διάβαση στο λεπτό έντερο. Αυτό οφείλεται στην αύξηση του τόνου του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα, του τόνου και του εύρους των περισταλτικών κινήσεων του στομάχου (ιδιαίτερα του πυλωρικού άντρου) και του περισταλτισμού του δωδεκαδακτύλου και της νήστιδας, καθώς επίσης και στην ταυτόχρονη χάλαση του πυλωρικού σφιγκτήρα και του δωδεκαδακτυλικού βολβού. Οι παραπάνω δράσεις ερμηνεύονται από τις χολινεργικές και τις αντιντοπαμινεργικές ιδιότητες του φαρμάκου, ενώ επιπλέον ασκεί και ισχυρή κεντρική αντιεμετική δράση.

Η μετοκλοπραμίδη αναστέλλει την κεντρική και την περιφερειακή δράση της απομορφίνης, προκαλεί απελευθέρωση της προλακτίνης και παροδική αύξηση των επιπέδων της αλδοστερόνης, με πιθανή παροδική κατακράτηση υγρών.