Βιταμίνη K1

Σοβαρή ή απειλητική για τη ζωή αιμορραγία, π.χ. κατά τη διάρκεια αντιπηκτικής θεραπείας

Η χορήγηση κουμαρινικού αντιπηκτικού πρέπει να διακοπεί και να χορηγείται αργά μια ενδοφλέβια ένεση της βιταμίνης K (τουλάχιστον σε 30 δευτερόλεπτα) σε μια δόση 5-10 mg μαζί με πρόσφατα κατεψυγμένο πλάσμα (FFP) ή με συμπυκνωμένο σύμπλεγμα προθρομβίνης (PCC). Η δόση της βιταμίνης Κ₁ μπορεί να επαναληφθεί ως απαιτείται.

Συστάσεις δοσολογίας για θεραπεία με Βιταμίνη K₁ σε ασθενείς με ασυμπτωματικά υψηλό INR με ή χωρίς ήπια αιμορραγία:

Συστάσεις δοσολογίας για θεραπεία με Βιταμίνη Κ1 σε ασθενείς με σοβαρή ή απειλητική για τη ζωή αιμορραγία:

FFP πρόσφατα κατεψυγμένο πλάσμα
PCC συμπυκνωμένο σύμπλεγμα προθρομβίνης

Ειδικές δοσολογικές οδηγίες

Χρήση στους ηλικιωμένους

Οι ηλικιωμένοι ασθενείς τείνουν να είναι πιο ευαίσθητοι στην αποκατάσταση της πηκτικότητας με βιταμίνη K. Γι' αυτό η δοσολογία σε αυτή την ομάδα ασθενών πρέπει να κυμαίνεται στις χαμηλότερες τιμές των συνιστώμενων ορίων. Οι μικρές δόσεις 0,5 έως 1 mg ενδοφλέβιας ή από στόματος Βιταμίνης K₁ έδειξαν ότι μειώνουν αποτελεσματικά το INR έως <5,0 εντός 24 ωρών.

Το διάλυμα της φύσιγγας δεν θα πρέπει να αναμιγνύεται με άλλα ενέσιμα διαλύματα. Μπορεί να χορηγείται ενδοφλεβίως βραδέως ή να διαλύεται σε 50 ml γλυκόζης 5% και να ενίεται στο κατώτερο τμήμα της συσκευής έγχυσης, κατά τη διάρκεια συνεχούς έγχυσης γλυκόζης 5% ή χλωριούχου νατρίου 0,9%.

Σε υποπροθρομβιναιμία με αιμορραγικές εκδηλώσεις από αντιπηκτικά χορηγούνται: 0,5-20 mg την ημέρα σε ενδοφλέβια έγχυση με παρακολούθηση του INR.

Παιδιά ηλικίας μεγαλύτερης του ενός έτους: Η βέλτιστη δόση πρέπει να αποφασίζεται από το θεράποντα γιατρό σύμφωνα με την ένδειξη και το βάρος του ασθενούς. Το 1/10 μιας ενδοφλέβιας δόσης ενηλίκων της Βιταμίνης K₁ έχει αναφερθεί ότι είναι αποτελεσματική στην αναστροφή ασυμπτωματικά υψηλού (>8) INR σε παιδιά με κλινικά καλή εικόνα.

Υγιή νεογνά 36 εβδομάδων και μεγαλύτερα: 2mg από του στόματος στη γέννηση ή σύντομα μετά τη γέννηση. Η από στόματος δόση πρέπει να συνοδεύεται από μία περαιτέρω δόση των 2mg κατά την 4-7 ημέρα μετά τη γέννηση. Μία επιπλέον από στόματος δόση 2mg πρέπει να χορηγείται 1 μήνα μετά τη γέννηση. Σε βρέφη που σιτίζονται αποκλειστικά με ξένο γάλα η τρίτη από του στόματος δόση μπορεί να παραλειφθεί.

Πρόωρα νεογνά μικρότερα των 36 εβδομάδων κύησης με βάρος 2,5kg ή μεγαλύτερο και τελειόμηνα νεογνά σε ειδικό κίνδυνο (πχ. πρόωρα, ασφυξία κατά τη γέννηση, αποφρακτικό ίκτερο, δυσκολία/αδυναμία κατάποσης, χρήση αντιπηκτικών ή αντιεπιληπτικών από τη μητέρα): 1 mg ενδοφλέβια (IV) κατά τη γέννηση ή σύντομα μετά τη γέννηση. Η ποσότητα και συχνότητα των επομένων δόσεων θα πρέπει να βασίζεται στην ικανότητα πήξης.

Πρόωρα νεογνά μικρότερα των 36 εβδομάδων κύησης που ζυγίζουν λιγότερο από 2,5kg: 0,4 mg/kg (ισοδύναμο με 0,04 ml/kg) ενδοφλέβια (IV) κατά τη γέννηση ή σύντομα μετά τη γέννηση. Δεν πρέπει να γίνεται υπέρβαση της παρεντερικής δόσης. Η ποσότητα και η συχνότητα των περαιτέρω δόσεων, πρέπει να βασίζεται στην ικανότητα πήξης.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΔΕΙΞΗ ΟΤΙ Η ΑΠΟ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΗ ΧΟΛΟΣΤΑΤΙΚΗ ΗΠΑΤΙΚΗ ΝΟΣΟ ΚΑΙ ΔΥΣΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗ.

ΠΡΟΣΟΧΗ: προσοχή απαιτείται κατά τον υπολογισμό και τη μέτρηση της δόσης σε σχέση με το βάρος του μωρού (δεκαπλάσια λάθη σε δόσεις είναι συχνά).

Δοσομετρικές πληροφορίες για πρόωρα κατά τη γέννηση βρέφη για την προφύλαξη της αιμορραγίας με ανεπάρκεια βιταμίνης Κ:

Περαιτέρω από του στόματος δόσεις σε βρέφη που θηλάζουν συνιστώνται, αλλά δεδομένα ασφάλειας ή η αποτελεσματικότητας για τις πρόσθετες αυτές δόσεις, είναι περιορισμένα.

Το διάλυμα της φύσιγγας δεν θα πρέπει να αναμιγνύεται με άλλα ενέσιμα διαλύματα. Μπορεί να χορηγείται ενδοφλεβίως βραδέως ή να διαλύεται σε 50 ml γλυκόζης 5% και να ενίεται στο κατώτερο τμήμα της συσκευής έγχυσης, κατά τη διάρκεια συνεχούς έγχυσης γλυκόζης 5% ή χλωριούχου νατρίου 0,9%.

Σε υποπροθρομβιναιμία με αιμορραγικές εκδηλώσεις από αντιπηκτικά χορηγούνται: 0,5-20 mg την ημέρα σε ενδοφλέβια έγχυση με παρακολούθηση του INR.