Νιμοδιπίνη

Ενστάλλαξη στον υπαραγνοειδή χώρο:

20 ml αραιωμένου διαλύματος νιμοδιπίνης: 1 ml νιμοδιπίνης σε 19 ml διαλύματος Ringer.

Αν δεν ορίσει αλλιώς ο γιατρός, αφού προηγηθεί χορήγηση διαλύματος νιμοδιπίνης για έγχυση επί 5-14 ημέρες, συνίσταται για άλλες 7 περίπου ημέρες ημερήσια δόση 6 × 60mg νιμοδιπίνης ανά 4ωρο.

Σε ασθενείς που εμφανίζουν ανεπιθύμητες ενέργειες, η δόση θα πρέπει να μειώνεται ή η θεραπεία θα πρέπει να διακόπτεται.

Στην αρχή της θεραπείας επί 2 ώρες 1mg/h νιμοδιπίνης (περίπου 15μg/kg βάρους σώματος την ώρα).

Αν αυτό γίνει καλά ανεκτό και ιδιαίτερα, εάν δεν παρατηρηθούν εκσεσημασμένες πτώσεις της αρτηριακής πίεσης, η δόση αυξάνεται μετά τη δεύτερη ώρα σε 2mg την ώρα (περίπου 30μg/kg βάρους σώματος την ώρα).

Σε ασθενείς με βάρος σώματος σημαντικά μικρότερο από 70kg ή που παρουσιάζουν ασταθή αρτηριακή πίεση,η θεραπεία μπορεί να αρχίσει με δόση 0,5mg διάλυμα για έγχυση την ώρα. Σε περίπτωση σημείων δυσανεξίας, η δόση πρέπει να ελαττώνεται και άλλο.

Το διάλυμα για έγχυση νιμοδιπίνης, χορηγείται ως συνεχής ενδοφλέβια έγχυση μέσα από κεντρικό καθετήρα χρησιμοποιώντας αντλία έγχυσης. Πρέπει να χορηγείται μέσω μιας τρίοδης στρόφιγγας (three-way stopcock) ενός τριών διόδων συστήματος χορήγησης ελέγχου ροής, είτε μαζί με glucose 5% ή, sodium chloride 0.9% ή lactated Ringer’s solution ή lactated Ringer’s solution με μαγνήσιο, ή διάλυμα dextran 40 ή HAES (poly (O-2-hydroxyethyl) starch 6%, σε αναλογία περίπου 1:4 (νιμοδιπίνη:συγχορηγούμενο). Επίσης, η μανιτόλη, η ανθρώπινη αλβουμίνη ή αίμα είναι κατάλληλα για ταυτόχρονη έγχυση.

Η τρίοδη στρόφιγγα θα πρέπει να χρησιμοποιείται για τη σύνδεση του σωλήνα πολυαιθυλενίου της νιμοδιπίνης με τη γραμμή ταυτόχρονης έγχυσης και τον κεντρικό καθετήρα.

Το διάλυμα για έγχυση νιμοδιπίνης δεν πρέπει να προστίθεται σε σάκο ή φιάλη έγχυσης και δεν πρέπει να αναμιγνύεται με άλλα φάρμακα.

Η χορήγηση νιμοδιπίνης διάλυμα για έγχυση θα πρέπει να συνεχίζεται κατά τη διάρκεια αναισθησίας, εγχείρησης και αγγειογραφίας.