Ενδείξεις
Η δραστική ουσία Λανθάνιο ενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:
Υπερφωσφαταιμία σε ασθενείς με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια
Χωρίς διάκριση φύλου – Μόνο ενήλικες (18 ετών και άνω)
Για την ένδειξη αυτή, η βιβλιογραφία αναφέρει τις εξής αγωγές:
Από του στόματος – μόνο ενήλικες (18 ετών και άνω) – 750 mg ημερησίως για 2-3 εβδομάδες και μετέπειτα 750-3000 mg ημερησίως
| 750 mg ημερησίως για 2-3 εβδομάδες και μετέπειτα 750-3000 mg ημερησίως | |
|---|---|
| Χορήγηση | Από του στόματος, 750 χιλιοστογραμμάρια λανθάνιο, διαιρεμένα ημερησίως, για χρονική διάρκεια 2 με 3 εβδομάδες. Στη συνέχεια, από του στόματος, μεταξύ 750 χιλιοστογραμμάρια λανθάνιο και 3.000 χιλιοστογραμμάρια λανθάνιο, διαιρεμένα ημερησίως. |
| Λεπτομερής περιγραφή |
Τα επίπεδα φωσφορικών στον ορό θα πρέπει να παρακολουθούνται και η δόση του λανθάνιου να τιτλοποιείται κάθε 2-3 εβδομάδες έως ότου επιτευχθούν αποδεκτά επίπεδα φωσφορικών στον ορό, με τακτική μετέπειτα παρακολούθηση. Έλεγχος του επιπέδου των φωσφορικών στον ορό έχει αποδειχτεί με δόσεις που ξεκινούν από 750 mg την ημέρα. Η μέγιστη δόση που μελετήθηκε σε κλινικές δοκιμές, σε περιορισμένο αριθμό ασθενών, είναι 3.750 mg. Οι ασθενείς που αποκρίνονται σε θεραπεία με λανθάνιο, συνήθως επιτυγχάνουν αποδεκτά επίπεδα φωσφορικών στον ορό με δόσεις 1.500–3.000 mg λανθανίου την ημέρα. Οι ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια μπορεί να αναπτύξουν υπασβεστιαιμία. Τα επίπεδα του ασβεστίου στον ορό θα πρέπει επομένως να παρακολουθούνται ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε αυτόν τον πληθυσμό ασθενών και να χορηγούνται κατάλληλα συμπληρώματα. |
| Ιδιαιτερότητες δοσολογίας |
Το λανθάνιο θα πρέπει να λαμβάνεται με ή αμέσως μετά το φαγητό, με την ημερήσια δόση μοιρασμένη ανάμεσα στα γεύματα. Οι ασθενείς θα πρέπει να συμμορφώνονται με τη συνιστώμενη δίαιτα ώστε να ελέγχουν την πρόσληψη φωσφορικών αλάτων και υγρών. |
Αντενδείξεις
Η δραστική ουσία Λανθάνιο αντενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:
Κύηση
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας
Ενώσεις που αλληλεπιδρούν με αντιόξινα
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας
Υδροξυχλωροκίνη
Κετοκοναζόλη
Διγοξίνη
Φαινυτοΐνη
Χλωροπρομαζίνη
Υποφωσφαταιμία
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας