Λανρεοτίδη

Αρχικά, πρέπει να χορηγείται μία ενδομυϊκή ένεση ανά 14 ημέρες.

Σε περίπτωση ανεπαρκούς απάντησης, όπως κρίνεται από τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών και της TSH, η συχνότητα της ένεσης μπορεί να αυξηθεί σε μία ένεση ανά 10 ημέρες.

Ενδομυϊκή ένεση στο άνω έξω τεταρτημόριο του γλουτού.

Τα σημεία της ενδομυϊκής ένεσης θα πρέπει να εναλλάσσονται μεταξύ της δεξιάς και της αριστερής πλευράς του σώματος.

Η συνιστώμενη δόση έναρξης είναι 60 έως 120 mg χορηγούμενα ανά 28 ημέρες.

Η δόση πρέπει να ρυθμίζεται ανάλογα με τον επιτυγχανόμενο βαθμό συμπτωματικής ανακούφισης.

Βαθιά υποδόρια ένεση στο άνω έξω τεταρτημόριο του γλουτού ή στο άνω έξω τμήμα του μηρού. Σε περίπτωση αυτοχορήγησης η ένεση πρέπει να γίνεται στο άνω έξω μέρος του μηρού.

Ανεξάρτητα από το σημείο της ένεσης, το δέρμα δεν πρέπει να διπλώνεται και η βελόνα πρέπει να εισέρχεται γρήγορα σε όλο το μήκος της, κάθετα στο δέρμα. Τα σημεία της ένεσης πρέπει να εναλλάσσονται μεταξύ της αριστερής και της δεξιάς πλευράς του σώματος.

Αρχικά, πρέπει να χορηγείται μία ενδομυϊκή ένεση ανά 14 ημέρες.

Σε περίπτωση ανεπαρκούς απάντησης, όπως κρίνεται από τα κλινικά συμπτώματα, η συχνότητα χορήγησης της ένεσης μπορεί να αυξηθεί σε μία ένεση κάθε 10 ημέρες ή το μέγιστο μία ένεση ανά 7 ημέρες.

Ενδομυϊκή ένεση στο άνω έξω τεταρτημόριο του γλουτού.

Τα σημεία της ενδομυϊκής ένεσης θα πρέπει να εναλλάσσονται μεταξύ της δεξιάς και της αριστερής πλευράς του σώματος.

Αρχικά, πρέπει να χορηγηθεί μία ενδομυϊκή ένεση, για να εκτιμηθεί η ανταπόκριση του ασθενούς.

Σε ασθενείς με μείωση της παροχής του όγκου του συριγγίου τουλάχιστον κατά 50% μετά από 72 ώρες, πρέπει να χορηγείται μία ένεση κάθε 10 ημέρες μέχρι τη σύγκλιση του συριγγίου, ή το μέγιστο τρεις επιπλέον ενέσεις.

Ενδομυϊκή ένεση στο άνω έξω τεταρτημόριο του γλουτού.

Τα σημεία της ενδομυϊκής ένεσης θα πρέπει να εναλλάσσονται μεταξύ της δεξιάς και της αριστερής πλευράς του σώματος.

Η συνιστώμενη δόση είναι μία ένεση λανρεοτίδης 120 mg χορηγούμενη κάθε 28 ημέρες.

Η θεραπεία με λανρεοτίδη θα πρέπει να συνεχίζεται για όσο διάστημα απαιτείται για τον έλεγχο του όγκου.

Βαθιά υποδόρια ένεση στο άνω έξω τεταρτημόριο του γλουτού ή στο άνω έξω τμήμα του μηρού. Σε περίπτωση αυτοχορήγησης η ένεση πρέπει να γίνεται στο άνω έξω μέρος του μηρού.

Ανεξάρτητα από το σημείο της ένεσης, το δέρμα δεν πρέπει να διπλώνεται και η βελόνα πρέπει να εισέρχεται γρήγορα σε όλο το μήκος της, κάθετα στο δέρμα. Τα σημεία της ένεσης πρέπει να εναλλάσσονται μεταξύ της αριστερής και της δεξιάς πλευράς του σώματος.

Η συνιστώμενη δόση έναρξης είναι 60 έως 120 mg χορηγούμενα ανά 28 ημέρες.

Για παράδειγμα, σε ασθενείς οι οποίοι προηγούμενα ελάμβαναν λανρεοτίδη 30 mg ενδομϋικώς ανά 14 ημέρες, η αρχική δόση λανρεοτίδης πρέπει να είναι 60 mg χορηγούμενα υποδορίως ανά 28 ημέρες, σε ασθενείς οι οποίοι προηγούμενα ελάμβαναν λανρεοτίδη 30 mg ενδομϋικώς ανά 10 ημέρες, η αρχική δόση λανρεοτίδης πρέπει να είναι 90 mg χορηγούμενα υποδορίως ανά 28 ημέρες.

Στη συνέχεια, η δόση πρέπει να εξατομικεύεται ανάλογα με την ανταπόκριση του ασθενή (αξιολογούμενη με κριτήριο την ύφεση των κλινικών συμπτωμάτων και/ή τη μείωση των επιπέδων της GH και/ή τoυ IGF-1).

Αν δεν επιτευχθεί η επιθυμητή ανταπόκριση, η δόση μπορεί να αυξηθεί.

Αν επιτευχθεί πλήρης έλεγχος (μείωση των επιπέδων της GH κάτω από 1 ng/ml, ομαλοποιημένα επίπεδα IGF-1 και/ή εξάλειψη των συμπτωμάτων), η δόση μπορεί να μειωθεί.

Οι ασθενείς που ελέγχονται καλά με ανάλογο σωματοστατίνης μπορούν να λάβουν αγωγή με λανρεοτίδη 120 mg κάθε 42-56 μέρες.

Θα πρέπει να παρακολουθούνται μακροχρόνια τα συμπτώματα και τα επίπεδα GH και IGF-1 όπως ενδείκνυται κλινικά.

Βαθιά υποδόρια ένεση στο άνω έξω τεταρτημόριο του γλουτού ή στο άνω έξω τμήμα του μηρού. Σε περίπτωση αυτοχορήγησης η ένεση πρέπει να γίνεται στο άνω έξω μέρος του μηρού.

Ανεξάρτητα από το σημείο της ένεσης, το δέρμα δεν πρέπει να διπλώνεται και η βελόνα πρέπει να εισέρχεται γρήγορα σε όλο το μήκος της, κάθετα στο δέρμα. Τα σημεία της ένεσης πρέπει να εναλλάσσονται μεταξύ της αριστερής και της δεξιάς πλευράς του σώματος.

Αρχικά, πρέπει να χορηγείται μία ενδομυϊκή ένεση ανά 14 ημέρες.

Σε περίπτωση ανεπαρκούς απάντησης, όπως κρίνεται από τα επίπεδα της αυξητικής ορμόνης (GH) και του ινσουλινοειδούς αυξητικού παράγοντα-1 (IGF-1) (μετρηθέντα πριν την επικείμενη ένεση), ο ρυθμός χορήγησης μπορεί να τροποποιηθεί σε μία ένεση ανά 10 ημέρες ή το μέγιστο μία ένεση ανά 7 ημέρες.

Μεγαλακρία – Προεγχειρητικά

Η αρχική συνιστώμενη δόση είναι μία ενδομυϊκή ένεση ανά 10 ημέρες.

Ενδομυϊκή ένεση στο άνω έξω τεταρτημόριο του γλουτού.

Τα σημεία της ενδομυϊκής ένεσης θα πρέπει να εναλλάσσονται μεταξύ της δεξιάς και της αριστερής πλευράς του σώματος.