Σιδηρούχος καρβοξυμαλτόζη

Δραστική ουσία - Ενδείξεις, δοσολογία, αντενδείξεις

Ενδείξεις

Η δραστική ουσία Σιδηρούχος καρβοξυμαλτόζη ενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:

Ανεπάρκεια σιδήρου

Χωρίς διάκριση φύλου – Μόνο έφηβοι (12 ετών - 18 ετών) , ενήλικες (18 ετών και άνω)

Η σιδηρούχος καρβοξυμαλτόζη ενδείκνυται για τη θεραπεία της ανεπάρκειας σιδήρου, όταν: τα από στόματος χορηγούμενα σκευάσματα σιδήρου είναι αναποτελεσματικά. τα από στόματος χορηγούμενα σκευάσματα σιδήρου ...

τουλάχιστον ένα από

Έλλειψη σιδήρου
Σιδηροπενική αναιμία

Για την ένδειξη αυτή, η βιβλιογραφία αναφέρει τις εξής αγωγές:

Ενδοφλέβια – όλες οι ηλικίες – 15-20 mg/kg εφάπαξ

Συνολική ημερήσια δόση

15 - 20 mg ανά κιλό σωματικού βάρους

Δοσολογικό σχήμα

Από 15 έως 20 mg ανά κιλό σωματικού βάρους μία φορά καθημερινά

Λεπτομερής περιγραφή

Για τη δοσολογία της σιδηρούχου καρβοξυμαλτόζης ακολουθείται μια προσέγγιση διαδοχικών βημάτων:
¹ προσδιορισμός της ατομικής ανάγκης για σίδηρο,
² υπολογισμός και χορήγηση της (των) δόσης(-εων) σιδήρου, και
³ αξιολογήσεις μετά την αναπλήρωση σιδήρου.

Βήμα 1: Προσδιορισμός της ανάγκης για σίδηρο

Η ατομική ανάγκη για αναπλήρωση σιδήρου με σιδηρούχο καρβοξυμαλτόζη προσδιορίζεται με βάση το σωματικό βάρος και τα επίπεδα αιμοσφαιρίνης (Hb) του ασθενούς.

Πίνακας 1. Προσδιορισμός της ανάγκης για σίδηρο:

Hb		Σωματικό βάρος ασθενούς
g/dl	mmol/l	κάτω από 35 kg	35 kg έως <70 kg	70 kg και άνω
<10	<6,2	500 mg	1.500 mg	2.000 mg
10 έως 14	6,2 έως 8,7	500 mg	1.000 mg	1.500 mg
≥14	≥8,7	500 mg	500 mg	500 mg

Η ανεπάρκεια σιδήρου πρέπει να επιβεβαιώνεται βάσει εργαστηριακών εξετάσεων.

Βήμα 2: Υπολογισμός και χορήγηση της (των) μέγιστης(ων) ατομικής(ών) δόσης(-εων) σιδήρου

Με βάση την ανάγκη για σίδηρο που προσδιορίζεται παραπάνω, η (οι) κατάλληλη(~~ες) δόση(~~ εις) της σιδηρούχου καρβοξυμαλτόζης θα πρέπει να χορηγούνται λαμβάνοντας υπόψη τα εξής:

Μία εφάπαξ χορήγηση δεν θα πρέπει να υπερβαίνει:

τα 15 mg σιδήρου/kg σωματικού βάρους (για χορήγηση με ενδοφλέβια ένεση) ή τα 20 mg σιδήρου/kg σωματικού βάρους (για χορήγηση με ενδοφλέβια έγχυση)
τα 1.000 mg σιδήρου (20 ml σιδηρούχου καρβοξυμαλτόζης)

Η μέγιστη συνιστώμενη αθροιστική δόση της σιδηρούχου καρβοξυμαλτόζης είναι 1.000 mg σιδήρου (20 ml σιδηρούχου καρβοξυμαλτόζης) ανά εβδομάδα.

Βήμα 3: Αξιολογήσεις μετά την αναπλήρωση σιδήρου

Θα πρέπει να πραγματοποιείται εκ νέου αξιολόγηση από τον κλινικό ιατρό βάσει της κατάστασης κάθε ασθενούς. Τα επίπεδα αιμοσφαιρίνης (Hb) δεν πρέπει να αξιολογούνται εκ νέου νωρίτερα από 4 εβδομάδες μετά την τελική χορήγηση σιδηρούχου καρβοξυμαλτόζης, προκειμένου να παρέλθει επαρκής χρόνος για ερυθροποίηση και χρήση σιδήρου. Σε περίπτωση που ο ασθενής χρειάζεται περαιτέρω αναπλήρωση σιδήρου, η ανάγκη για σίδηρο θα πρέπει να υπολογίζεται εκ νέου χρησιμοποιώντας τον Πίνακα 1 παραπάνω.

Ιδιαιτερότητες δοσολογίας

Η σιδηρούχος καρβοξυμαλτόζη πρέπει να χορηγείται αποκλειστικά διά της ενδοφλέβιας οδού:

με ένεση ή
με έγχυση ή
κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας αιμοκάθαρσης μη αραιωμένο κατευθείαν μέσα στο φλεβικό σκέλος της συσκευής αιμοκάθαρσης.

Δεν πρέπει να χορηγείται διά της υποδόριας ή της ενδομυϊκής οδού.

Αντενδείξεις

Η δραστική ουσία Σιδηρούχος καρβοξυμαλτόζη αντενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:

Αναιμία μη οφειλόμενη σε ανεπάρκεια σιδήρου

Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας

Αναιμία μη οφειλόμενη σε ανεπάρκεια σιδήρου, π.χ. άλλη μικροκυτταρική αναιμία.

Αναιμία και συγχρόνως όχι Σιδηροπενική αναιμία

Υπερφόρτωση με σίδηρο, διαταραχές στη χρησιμοποίηση του σιδήρου

Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας

Ένδειξης υπερφόρτωσης με σίδηρο ή διαταραχών στη χρησιμοποίηση του σιδήρου.

τουλάχιστον ένα από

Iron overload (disorder)
Adverse reaction to iron and/or iron compound (disorder)

< Προηγούμενο: Γενικά

Επόμενο: Προφυλάξεις >