Φαμοτιδίνη

Δεδομένου ότι η φαμοτιδίνη απεκκρίνεται πρωτίστως από τα νεφρά, πρέπει να δίνεται προσοχή σε ασθενείς με διαταραχή της νεφρικής λειτουργίας. Ασθενείς με νεφρική δυσλειτουργία θα πρέπει να συμβουλευτούν έναν γιατρό πριν χρησιμοποιήσουν τη φαμοτιδίνη. Μείωση της ημερήσιας δοσολογίας θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη εάν η κάθαρση κρεατινίνης πέφτει κάτω από 10 mL/min.

Τα αντιόξινα μπορεί να μειώσουν την απορρόφηση της φαμοτιδίνης και να οδηγήσουν σε χαμηλότερες συγκεντρώσεις φαμοτιδίνης στο πλάσμα. Η φαμοτιδίνη πρέπει συνεπώς να λαμβάνεται 1-2 ώρες πριν από τη χορήγηση ενός αντιόξινου.

H φαμοτιδίνη μπορεί να προκαλέσει ορισμένες ανεπιθύμητες ενέργειες όπως ζάλη, σύγχυση, ή ψευδαισθήσεις και γι' αυτό οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν πως αντιδρούν στη φαμοτιδίνη πριν από την οδήγηση και τον χειρισμό μηχανών ή σε δραστηριότητες που απαιτούν νοητική εγρήγορση και συντονισμό.

Η φαμοτιδίνη ανιχνεύεται στο μητρικό γάλα. Οι μητέρες που θηλάζουν πρέπει ή να διακόψουν το φάρμακο ή το θηλασμό.

Η φαμοτιδίνη δεν συνιστάται για χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και θα πρέπει να χορηγείται μόνο αν είναι απόλυτη ανάγκη. Πριν αποφασισθεί η χορήγηση της φαμοτιδίνης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ο γιατρός θα πρέπει να σταθμίζει τα πιθανά οφέλη από το φάρμακο έναντι των πιθανών κινδύνων.

Οι μεταβολές του γαστρικού pH από την φαμοτιδίνη μπορεί να επηρεάσουν τη βιοδιαθεσιμότητα ορισμένων φαρμάκων, με αποτέλεσμα τη μείωση της απορρόφησης της αταζαναβίρης.

Κίνδυνος απώλειας της αποτελεσματικότητας του ανθρακικού ασβεστίου όταν η φαμοτιδίνη συγχορηγείται με φωσφορικό συνδετικό σε ασθενείς με αιμοκάθαρση.

Η απορρόφηση της κετοκοναζόλης και της ιτρακοναζόλης θα μπορούσε να μειωθεί. Η κετοκοναζόλη πρέπει να χορηγείται 2 ώρες πριν από τη χορήγηση φαμοτιδίνης. Οι ασθενείς πρέπει να συμβουλευτούν έναν γιατρό πριν χρησιμοποιήσουν αυτό το προϊόν μαζί με την ιτρακοναζόλη. Η ταυτόχρονη χρήση της φαμοτιδίνης με τον αντιμυκητιασικό παράγοντα ιτρακοναζόλη έχει ως αποτέλεσμα σημαντικά μειωμένες μέγιστες και χαμηλές συγκεντρώσεις της ιτρακοναζόλης στο πλάσμα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη αντιμυκητιακή αποτελεσματικότητα.

Η χορήγηση προβενεσίδης μπορεί να καθυστερήσει την αποβολή της φαμοτιδίνης. Θα πρέπει να αποφεύγεται η ταυτόχρονη χρήση προβενεσίδης και φαμοτιδίνης.

Λόγω της H₂ ανταγωνιστικής δράσης, η φαμοτιδίνη μπορεί επίσης να μειώσει την απορρόφηση της ριλπιβιρίνης.

Η ταυτόχρονη χρήση σουκραλφάτης πρέπει να αποφεύγεται εντός δύο ωρών από τη δόση της φαμοτιδίνης.

Η φαμοτιδίνη μπορεί να μειώσει την απορρόφηση της ουλιπριστάλης.

Λόγω της H₂ ανταγωνιστικής δράσης, η φαμοτιδίνη μπορεί επίσης να μειώσει την απορρόφηση της κυανοκοβαλαμίνης.

Η φαμοτιδίνη δεν συνιστάται για χρήση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και θα πρέπει να χορηγείται μόνο αν είναι απόλυτη ανάγκη. Πριν αποφασισθεί η χορήγηση της φαμοτιδίνης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ο γιατρός θα πρέπει να σταθμίζει τα πιθανά οφέλη από το φάρμακο έναντι των πιθανών κινδύνων.

Η φαμοτιδίνη ανιχνεύεται στο μητρικό γάλα. Οι μητέρες που θηλάζουν πρέπει ή να διακόψουν το φάρμακο ή το θηλασμό.

H φαμοτιδίνη μπορεί να προκαλέσει ορισμένες ανεπιθύμητες ενέργειες όπως ζάλη, σύγχυση, ή ψευδαισθήσεις και γι' αυτό οι ασθενείς πρέπει να γνωρίζουν πως αντιδρούν στη φαμοτιδίνη πριν από την οδήγηση και τον χειρισμό μηχανών ή σε δραστηριότητες που απαιτούν νοητική εγρήγορση και συντονισμό.