Δινουτουξιμάμπη

Η θεραπεία με δινουτουξιμάμπη αποτελείται από 5 διαδοχικούς κύκλους, καθένας από τους οποίους διαρκεί 35 ημέρες. Η ατομική δόση προσδιορίζεται βάσει του εμβαδού της επιφάνειας του σώματος και το σύνολό της πρέπει να είναι 100 mg/m² ανά κύκλο.

Η χορήγηση είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί με δύο τρόπους:

• μια συνεχής έγχυση κατά τη διάρκεια των πρώτων 10 ημερών κάθε κύκλου (σύνολο 240 ωρών) με ημερήσια δόση 10 mg/m²
• ή πέντε ημερήσιες εγχύσεις των 20 mg/m² οι οποίες χορηγούνται κατά τη διάρκεια 8 ωρών τις πρώτες 5 ημέρες κάθε κύκλου.

Όταν η IL-2 συνδυάζεται με τη δινουτουξιμάμπη, πρέπει να χορηγείται υπό μορφή υποδόριων ενέσεων των 6×10⁶ IU/m²/ημέρα, για 2 περιόδους 5 διαδοχικών ημερών, οδηγώντας σε συνολική δόση 60×10⁶ IU/m² ανά κύκλο. Ο πρώτος κύκλος των 5-ημερών πρέπει να ξεκινάει 7 ημέρες πριν από την πρώτη έγχυση της δινουτουξιμάμπης βήτα και ο δεύτερος κύκλος των 5-ημερών πρέπει να ξεκινάει ταυτόχρονα με την έγχυση της δινουτουξιμάμπης βήτα (ημέρες 1 έως 5 κάθε κύκλου δινουτουξιμάμπης βήτα).

Πριν από την έναρξη κάθε κύκλου θεραπείας, πρέπει να αξιολογούνται οι ακόλουθες κλινικές παράμετροι και η θεραπεία πρέπει να καθυστερεί έως ότου επιτευχθούν οι εξής τιμές:

• οξυμετρία παλμών >94% σε αέρα δωματίου
• επαρκής λειτουργία του μυελού των οστών: απόλυτος αριθμός ουδετερόφιλων ≥500/μL, αριθμός αιμοπεταλίων ≥20.000/μL, αιμοσφαιρίνη >8,0 g/dL
• επαρκής ηπατική λειτουργία: αμινοτρανσφεράση αλανίνης (ALT)/ασπαρτική αμινοτρανσφεράση (AST) <5 φορές το ανώτατο φυσιολογικό όριο
• επαρκής νεφρική λειτουργία: κάθαρση κρεατινίνης ή ρυθμός σπειραματικής διήθησης (GFR) >60 mL/min/1,73 m²

Τροποποίηση της δόσης της δινουτουξιμάμπης βήτα

Με βάση την εκτίμηση της βαρύτητας των ανεπιθύμητων ενεργειών της δινουτουξιμάμπης βήτα από τον ιατρό, οι ασθενείς ενδέχεται να υποστούν μείωση της δόσης κατά 50% ή να διακοπεί προσωρινά η έγχυση. Κατά συνέπεια, είτε παρατείνεται η περίοδος της έγχυσης είτε, εφόσον είναι ανεκτό από τον ασθενή, ο ρυθμός της έγχυσης μπορεί να αυξηθεί έως τα 3 mL/h (συνεχής έγχυση), προκειμένου να χορηγηθεί η συνολική δόση.

Συνιστώμενες τροποποιήσεις της δόσης για τη δινουτουξιμάμπη βήτα:

Η θεραπεία με τη δινουτουξιμάμπη βήτα πρέπει να διακόπτεται μόνιμα, σε περίπτωση εμφάνισης των ακόλουθων τοξικοτήτων:

• αναφυλαξία βαθμού 3 ή 4
• παρατεταμένη περιφερική κινητική νευροπάθεια βαθμού 2
• περιφερική νευροπάθεια βαθμού 3
• οπτική οφθαλμική τοξικότητα βαθμού 3
• υπονατριαιμία βαθμού 4 (<120 mEq/L) παρά την κατάλληλη διαχείριση υγρών
• υποτροπιάζον ή βαθμού 4 σύνδρομο τριχοειδικής διαφυγής (απαιτεί υποστήριξη με αναπνευστήρα)
• κεντρική νευροτοξικότητα βαριάς μορφής που περιλαμβάνει τη νευροτοξικότητα βαθμού 3 ή 4 με σημαντικό παρατεταμένο νευρολογικό έλλειμμα χωρίς ανιχνεύσιμο λόγo, υποτροπιάζουσα νευροτοξικότητα βαθμού 1-3 και μόνιμο νευρολογικό έλλειμμα
• όλοι οι βαθμοί του συνδρόμου οπίσθιας αναστρέψιμης εγκεφαλοπάθειας και της εγκάρσιας μυελίτιδας

Η δινουτουξιμάμπη προορίζεται για ενδοφλέβια έγχυση. Το διάλυμα πρέπει να χορηγείται μέσω περιφερικής ή κεντρικής ενδοφλέβιας γραμμής. Τυχόν άλλοι ενδοφλεβίως συγχορηγούμενοι παράγοντες πρέπει να χορηγούνται μέσω ξεχωριστής γραμμής έγχυσης.

Για συνεχείς εγχύσεις, το διάλυμα χορηγείται με ρυθμό 2 mL ανά ώρα (48 mL ανά ημέρα) χρησιμοποιώντας αντλία έγχυσης.

Για ημερήσιες εγχύσεις διάρκειας 8 ωρών, το διάλυμα χορηγείται με ρυθμό περίπου 13 mL ανά ώρα.

Πρέπει πάντοτε να εξετάζεται το ενδεχόμενο προνάρκωσης πριν από την έναρξη κάθε έγχυσης.