Ενδείξεις
Η δραστική ουσία Αγγειοτενσίνη II ενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:
Ανθεκτική υπόταση
Χωρίς διάκριση φύλου – Μόνο ενήλικες (18 ετών και άνω)
Για την ένδειξη αυτή, η βιβλιογραφία αναφέρει τις εξής αγωγές:
Ενδοφλέβια – μόνο ενήλικες (18 ετών και άνω) – 20 ng/kg ανά λεπτό και μετέπειτα τιτλοποίηση ανά 5 λεπτά κατά βήματα των 15 ng/kg ανά λεπτό έως την επίτευξη της αρτηριακής πίεσης-στόχου, δόσεις συντήρησης έως 40 ng/kg ανά λεπτό
| 20 ng/kg ανά λεπτό και μετέπειτα τιτλοποίηση ανά 5 λεπτά κατά βήματα των 15 ng/kg ανά λεπτό έως την επίτευξη της αρτηριακής πίεσης-στόχου, δόσεις συντήρησης έως 40 ng/kg ανά λεπτό | |
|---|---|
| Χορήγηση | Ενδοφλέβια, 20 νανογραμμάρια αγγειοτενσίνη II ανά κιλό σωματικού βάρους, μία φορά κάθε λεπτό, για χρονική διάρκεια 5 λεπτά. Στη συνέχεια, ενδοφλέβια, μεταξύ 1,25 νανογραμμάρια αγγειοτενσίνη II ανά κιλό σωματικού βάρους και 40 νανογραμμάρια αγγειοτενσίνη II ανά κιλό σωματικού βάρους, μία φορά κάθε λεπτό. |
| Λεπτομερής περιγραφή |
Η συνιστώμενη δόση έναρξης είναι 20 νανογραμμάρια (ng)/kg ανά λεπτό μέσω συνεχούς ενδοφλέβιας έγχυσης. Κατά την έναρξη της θεραπείας με την αγγειοτενσίνη II, είναι σημαντικό να παρακολουθείται στενά η αρτηριακή πίεση και η δόση να προσαρμόζεται ανάλογα. Μόλις εδραιωθεί η έγχυση, η δόση μπορεί να τιτλοποιείται ανά 5 λεπτά κατά βήματα των 15 ng/kg ανά λεπτό, κατά περίπτωση, ανάλογα με την κατάσταση του ασθενή και τη διάμεση αρτηριακή πίεση-στόχο. Στις κλινικές δοκιμές, περίπου ένας στους τέσσερις ασθενείς παρουσίασε παροδική υπέρταση με τη δόση έναρξης αγγειοτενσίνης ΙΙ των 20 ng/kg ανά λεπτό, με αποτέλεσμα να απαιτείται τιτλοποίηση της δόσης προς τα κάτω. Σε βαριά νοσούντες ασθενείς η συνήθης διάμεση αρτηριακή πίεση-στόχος είναι 65-75 mmHg. Δεν πρέπει να υπερβαίνονται τα 80 ng/kg ανά λεπτό κατά τις πρώτες 3 ώρες της θεραπείας. Οι δόσεις συντήρησης δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα 40 ng/kg ανά λεπτό. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν χαμηλές δόσεις έως 1,25 ng/kg ανά λεπτό. Είναι σημαντικό η αγγειοτενσίνη II να χορηγείται στη χαμηλότερη συμβατή δόση για την επίτευξη ή τη διατήρηση επαρκούς αρτηριακής πίεσης και αιμάτωσης των ιστών. Η διάμεση διάρκεια της θεραπευτικής αγωγής στις κλινικές δοκιμές ήταν 48 ώρες (εύρος: 3,5 έως 168 ώρες). Για να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος ανεπιθύμητων ενεργειών λόγω της παρατεταμένης αγγειοσυστολής, η θεραπεία με την αγγειοτενσίνη II πρέπει να διακόπτεται μόλις βελτιωθεί επαρκώς η υποκείμενη καταπληξία. Μειώστε τον τίτλο της δόσης με βήματα των 15 ng/kg ανά λεπτό, κατά περίπτωση, ανάλογα με την αρτηριακή πίεση, για να αποφευχθεί η εμφάνιση υπότασης λόγω της απότομης διακοπής. |
| Ιδιαιτερότητες δοσολογίας |
Η αγγειοτενσίνη II πρέπει να χορηγείται μέσω συνεχούς ενδοφλέβιας έγχυσης υπό στενή παρακολούθηση της αιμοδυναμικής και της αιμάτωσης των μείζονων οργάνων. Συνιστάται να χορηγείται μέσω κεντρικής φλεβικής γραμμής. |
Αντενδείξεις
Η δραστική ουσία Αγγειοτενσίνη II αντενδείκνυται στις παρακάτω περιπτώσεις:
Γαλουχία
Χωρίς διάκριση φύλου ή ηλικίας