Vitabiotics Wellkid Smart Multivitamins 30 Tabs

Τα ωμέγα-3-πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (omega-3-acids), το eicosapentaenoic acid (ΕΡΑ) και το docosahexaenoic acid (DHA) αποτελούν απαραίτητα λιπαρά οξέα. Αυτά επιδρούν στα λιπίδια του πλάσματος, ελαττώνοντας τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων ως συνέπεια της μείωσης των VLDL (πολύ χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεϊνη) και έχουν επίσης δράση επί της αιμόστασης και της αρτηριακής πίεσης.

Η βιταμίνη Α είναι μια λιποδιαλυτή βιταμίνη. Κύρια πηγή βιταμίνης Α αποτελούν οι ζωικές τροφές. Απαντάται ως προβιταμίνη Α (β-καροτένιο), ρετινόλη, ρετινάλη και ρετινοϊκό οξύ. Τα δύο τελευταία αντιπροσωπεύουν οξειδωμένα παράγωγα της ρετινόλης. Η βιολογική σημασία της βιταμίνης Α προσδιορίζεται και από τις τρείς αυτές μορφές. Η ρετινόλη, η μορφή με την οποία αποθηκεύεται στο ήπαρ, είναι απαραίτητη για την σωματική ανάπτυξη, την προστασία και ακεραιότητα του επιθηλιακού ιστού και την αναπαραγωγή. Το ρετινοϊκό οξύ διαθέτει τη βιολογική δράση της ρετινόλης πλην εκείνης της αναπαραγωγής. Η ρετινάλη μαζί με την ρετινόλη, εξασφαλίζουν την όραση στο ημίφως, με την παραγωγή της ροδοψίνης από την ένωση ρετινόλης-ρετινάλης με την οψίνη, μια ερυθρά χρωστική του αμφιβληστροειδούς. Η ισοτρετινοΐνη είναι συνθετικό παράγωγο της βιταμίνης Α. Η ακριβής φαρμακολογική δράση της δεν είναι γνωστή έχει όμως διαπιστωθεί ανασταλτική ενέργεια στην έκκριση του σμήγματος και τη σύνθεση της κερατίνης. Εφαρμόζεται τελευταία στη θεραπεία της ακμής.

Η χοληκαλσιφερόλη (βιταμίνη D3) σχηματίζεται στο δέρμα με την έκθεση στο υπεριώδες (UV) φως και μετατρέπεται στη βιολογικά ενεργή μορφή της, 1,25-διυδροξυ-χοληκαλσιφερόλη, σε δύο στάδια υδροξυλίωσης, πρώτα στο ήπαρ (θέση 25) και κατόπιν στο νεφρικό ιστό (θέση 1). Μαζί με την παραθορμόνη και την καλσιτονίνη, η 1,25-διυδροξυ-χοληκαλσιφερόλη έχει σημαντικό αντίκτυπο στη ρύθμιση του μεταβολισμού του ασβεστίου και του φωσφόρου. Στην ανεπάρκεια βιταμίνης ο σκελετός δεν ασβεστοποιεί (καταλήγοντας σε ραχίτιδα) ή εμφανίζεται απασβεστοποίηση των οστών (καταλήγοντας σε οστεομαλακία). Σύμφωνα με την παραγωγή, τη φυσιολογική ρύθμιση και το μηχανισμό δράσης, η βιταμίνη D3 θεωρείται πρόδρομος στεροειδούς ορμόνης.

H βιταμίνη E (vitamin E) δρα ως βιολογικό αντιοξειδωτικό προλαμβάνοντας την αυτόματη οξείδωση πολυακόρεστων ενώσεων προς επιβλαβείς ελεύθερες ρίζες καθώς και στη δημιουργία καρκινογόνων νιτροζαμινών. Ελαττώνει την τοξική ενέργεια του οξυγόνου και βελτιώνει την οικονομία στη χρήση του. Εξαιτίας των λιπόφιλων ιδιοτήτων της, η βιταμίνη Ε αθροίζεται στις μεμβράνες προστατεύοντας έτσι τις λειτουργικά σημαντικές κυτταρικές δομές, κατά κύριο λόγο μέσω της αναστολής της υπεροξείδωσης των λιπιδίων. Η βιταμίνη Ε παίζει κυρίαρχο ρόλο στη σταθεροποίηση των λυποσωμικών, μιτοχονδριακών και τριχοειδών μεμβρανών, διατηρώντας με τον τρόπο αυτό την αντίσταση των ερυθροκυττάρων σε φυσιολογικά επίπεδα. Με τον ίδιο τρόπο συνεισφέρει στην αύξηση της φαγοκυττάρωσης.

Η έλλειψη βιταμίνης Ε οδηγεί μέσω της υπεροξείδωσης των λιπιδίων στην συνάθροιση λιποφουξίνης, που αποτελεί την καστανοκίτρινη χρωστική της τρίτης ηλικίας. Σοβαρή ένδεια βιταμίνης Ε που οφείλεται σε διαταραχή της απορρόφησης (σύνδρομο βραχέως εντέρου, ατρησία των χοληφόρων ή παγκρεατική ανεπάρκεια) οδηγεί σε νευροπάθειες και μυοπάθειες. Μια λιγότερο συχνή αιτία ένδειας βιταμίνης Ε είναι η β-αλιπορωτεϊναιμία.

Η βιταμίνη Ε παρεμβαίνει σε διάφορα επίπεδα του μεταβολισμού του αραχιδονικού οξέος ή των προσταγλανδινών. Σε υψηλές δόσεις έχει παρατηρηθεί αναστολή της συγκολητικότητας των αιμοπεταλίων.

Tο ασκορβικό οξύ (ascorbic acid) είναι απαραίτητο συστατικό του ανθρώπινου οργανισμού. Το ασκορβικό οξύ έχει ισχυρή αναγωγική δράση. O μεταβολικός ρόλος του ασκορβικού οξέος είναι πολυδιάστατος. Στο έντερο ευνοεί την απορρόφηση του μη συνδεμένου με την αίμη σιδήρου. Συμμετέχει στη σύνθεση της υδροξυπρολίνης, των κορτικοστεροειδών και της καρνιτίνης. Eίναι πρόδρομη ουσία των οξαλικών αλάτων που αποβάλλονται από τους νεφρούς. Eίναι ισχυρός αντιοξειδωτικός παράγοντας του μεταβολισμού των λιπιδίων, των κυτταρικών μεμβρανών και των βιταμινών.

Η βιταμίνη Β1 (θειαμίνη) παίρνει μέρος στην παραγωγή (έκλυση) της απαραίτητης ενέργειας για τις ανάγκες του κυττάρου. Η πυροφωσφορική θειαμίνη, η ενεργός μορφή της βιταμίνης Β1 στον οργανισμό, συμμετέχει στο μεταβολισμό των υδατανθράκων ως συνένζυμο στην αποκαρβοξυλίωση των α-κετοξέων, όπως το πυροσταφυλικό και το α-κετογλουταρικό οξύ, καθώς και στον κύκλο των φωσφορικών πεντοζών.

Η ριβοφλαβίνη είναι βασικό στοιχείο πολλών ενζυμικών εξεργασιών. Επίσης, από πειραματικές έρευνες φαίνεται ότι είναι απαραίτητη για την ομαλή ανάπτυξη του εμβρύου.

Η ριβοφλαβίνη μετατρέπεται σε δύο συνένζυμα, Flavin Mononucleotide (FMN) και Flavin Adenine Dinucleotide (FAD), τα οποία είναι απαραίτητα στη φυσιολογική αναπνοή των ιστών. Επίσης είναι απαραίτητη για την ενεργοποίηση της πυριδοξίνης και πιθανόν συμβάλλει στην διατήρηση της ακεραιότητας των ερυθροκυττάρων.

Η νιασίνη (νικοτινικό οξύ) είναι ένα βασικό σύμπλοκο της Β βιταμίνης (Β3), της οποίας η ανεπάρκεια οδηγεί στο κλινικό σύνδρομο γνωστό ως πελλάγρα. Το νικοτινικό οξύ μετατρέπεται στο σώμα σε δινουκλεοτίδιο αδενίνης νικοτιναμιδίου (NAD) ή νικοτιναμιδικό αδενινο δινουκλεοτιδικό φωσφορικό (NADP), τα οποία λειτουργούν ως συνένζυμα για μια ευρεία ποικιλία ζωτικών αντιδράσεων μείωσης της οξείδωσης. Το νικοτιναμίδιο (νιασιναμίδη), το δραστικό συστατικό, είναι η φυσιολογικώς ενεργός μορφή της νιασίνης και είναι η χημική μορφή της βιταμίνης Β3 που βρίσκεται σε όλα σχεδόν τα προϊόντα πολυβιταμινών. Αν και το νικοτινικό οξύ και το νικοτιναμίδιο είναι τόσο στενά συνδεδεμένα χημικά, διαφέρουν κάπως στις φαρμακολογικές ιδιότητες. Τα προϊόντα νικοτινικού οξέος εμφανίζουν μέτρια έντονη δερματική αγγειοδιαστολή, με αποτέλεσμα συχνά ήπιους πονοκεφάλους και έξαψη ή μυρμήγκιασμα του δέρματος, αλλά αυτές οι αντιδράσεις δεν έχουν παρατηρηθεί με το νικοτιναμίδιο. Το νικοτινικό οξύ έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για την επίδρασή του στη μείωση της χοληστερόλης στο πλάσμα, και πάλι σε μια ιδιότητα που δεν μοιράζεται το νικοτιναμίδιο.

Η νικοτιναμίδη έχει επιδείξει ευεργετικά αποτελέσματα στην φλεγμονώδη ακμή. Θεωρείται ότι αυτά τα αποτελέσματα σχετίζονται με τη σημαντική αντιφλεγμονώδη δράση του.

Η πυριδοξίνη (Pyridoxine) λειτουργεί ως συνένζυμο στο μεταβολισμό των πρωτεϊνών, των υδατανθράκων και των λιπών. Πιο συγκεκριμένα, κατά το μεταβολισμό των πρωτεϊνών, συμμετέχει στην αποκαρβοξυλίωση των αμινοξέων, τη μετατροπή της τρυπτοφάνης σε νιασίνη ή σεροτονίνη και στην απαμίνωση και θείωση των αμινοξέων.

Το φυλλικό οξύ (folic acid) είναι απαραίτητο δια την σύνθεση του DNA και λειτουργία του πυρήνος των κυττάρων. Έλλειψη φυλλικού οξέως έχει σαν αποτέλεσμα την μη ταυτόχρονο ωρίμανση και λειτουργία του πυρήνος σε σύγκριση με την σύνθεση του DNA και της πρωτεΐνης του κυτταροπλάσματος. Η ανεπάρκεια φυλλικού οξέος προκαλεί ελλατωματική σύνθεση του DNA σε οποιοδήποτε κύτταρο ευρίσκεται σε διαδικασία αντιγραφής χρωμοσωμάτων και διαίρεσης. Ο μηχανισμός δράσης οφείλεται στην συμμετοχή του φυλλικού οξέος ως τετραϋδροφολικό οξύ στη σύνθεση των νουκλεΐκών οξέων και στη διαίρεση των κυτάρων και ως συνένζυμο στη σύνθεση πουρινών και πυριμιδινών, που to καθιστά καίριο παράγοντα στο σχηματισμό του κεντρικού νευρικού συστήματος που αναπτύσσεται στους ανθρώπους μεταξύ της 15^ης και 28^ης ημέρας μετά την σύλληψη. Η μετατροπή του 5-μεθυλοτετραϋδροφολικού οξέος σε τετραϋδροφολικό οξύ μπορεί να συμβεί στον οργανισμό μόνο με την μεταφορά της ρίζας μεθυλίου στην ομοκυστεΐνη, παράγοντας μεθειονίνη λόγω της δράσης της συνθάσης της μεθειονίνης.

Η υδροξυκοβαλαμίνη (hydroxocobalamin) χρησιμοποιείται στη θεραπεία και πρόληψη της ανεπάρκειας βιταμίνης Β12. Για τους ενήλικες, η καθημερινή απαίτηση της βιταμίνης Β12 είναι πιθανώς περίπου 1 έως 2 μικρογραμμάρια και αυτή η ποσότητα υπάρχει στις περισσότερες κανονικές δίαιτες. Ωστόσο, η βιταμίνη Β12 εμφανίζεται μόνο σε ζωικά προϊόντα και όχι σε λαχανικά και ως εκ τούτου οι αυστηρές χορτοφαγικές ή βιγανικές δίαιτες που αποκλείουν τα γαλακτοκομικά προϊόντα μπορεί να παρέχουν ανεπαρκή ποσότητα, αν και η ανεπάρκεια μπορεί να μην είναι εμφανής εδώ και πολλά χρόνια.

H βιοτίνη (biotin) ενεργεί ως δραστικό συνένζυμο σε πολλές μεταβολικές εξεργασίες. Ενεργοποιεί ορισμένες καρβοξυλάσες πρωταρχικής αξίας στη σύνθεση αμινοξέων και λιπαρών οξέων και στον μεταβολισμό του νευρικού ιστού. Aπό μακρού χρόνου είναι γνωστή μια ιδιόμορφη συνδρομή που χαρακτηρίζεται από καρβοξυλασική ανεπάρκεια και εμφανίζεται σε νεογέννητα και παιδιά. Προσφάτως περιγράφτηκαν περιπτώσεις επίκτητης ένδειας σε βιοτίνη στα παιδιά και ενήλικες σε μακροχρόνια παρεντερική διατροφή, αιμοκάθαρση και περιτοναϊκή κάθαρση. H βιοτίνη στερείται τοξικότητας.

Το παντοθενικό οξύ (pantothenic acid) είναι πρόδρομο μόριο του συνενζύμου Α, που συνδέεται με τον οξειδωτικό μεταβολισμό των υδατανθράκων, τη γλυκονεογένεση, τη σύνθεση λιπαρών οξέων, στερολών, στεροειδών ορμονών και πορφυρινών.

Ο ψευδάργυρος (zinc) αποκλείει την εντερική απορρόφηση χαλκού από τις τροφές και την επαναρρόφηση του ενδογενούς εκκριθέντος χαλκού. Ο ψευδάργυρος προκαλεί μέσα στα εντερικά κύτταρα την παραγωγήμεταλλοθειονίνης, μιας πρωτεΐνης που δεσμεύει το χαλκό, αποτρέποντας έτσι την διέλευσή του στο αίμα. Ο δεσμευμένος χαλκός απομακρύνεται στη συνέχεια στα κόπρανα κατόπιν απόπτωσης των εντερικών κυττάρων.

Το ιώδιο (iodine) είναι ένα απαραίτητο ιχνοστοιχείο στην ανθρώπινη διατροφή, απαραίτητο για το σχηματισμό θυρεοειδικών ορμονών και χρησιμοποιείται σε καταστάσεις ενδείας ιωδίου και διαταραχές του θυρεοειδούς. Για την προφύλαξη και τη θεραπεία των διαταραχών έλλειψης ιωδίου μπορεί να χορηγηθεί ως ιωδιούχο κάλιο ή νάτριο, ιωδιούχο έλαιο ή ιωδιούχο κάλιο. Στην προ-χειρουργική αντιμετώπιση του υπερθυρεοειδισμού χρησιμοποιούνται ιώδιο και ιωδιούχα σε συνδυασμό με αντιθυρεοειδή φάρμακα όπως καρβιμαζόλη, θειαμαζόλη ή προπυλοθειουρακίλη.

Το ιώδιο έχει επίσης ισχυρή βακτηριοκτόνο δράση. Εμφανίζει δραστικότητα έναντι μυκήτων, ιών, πρωτόζωων, κύστεων και σπόρων. Το ιώδιο χρησιμοποιείται ως αντισηπτικό και απολυμαντικό γενικά ως διάλυμα 2% ή 2,5%.