Αναιμία που σχετίζεται με χημειοθεραπεία

Ένδειξη

Ένδειξη για Εποετίνη ζήτα

Κωδικός	I-739444
Φύλο	Χωρίς διάκριση φύλου
Ηλικία	Μόνο ενήλικες (18 ετών και άνω)

Σύντομη περιγραφή

Η ερυθροποιητίνη ζήτα ενδείκνυται σε ενήλικες που λαμβάνουν χημειοθεραπεία για την αντιμετώπιση συμπαγών όγκων, κακοήθους λεμφώματος ή πολλαπλού μυελώματος, και διατρέχουν κίνδυνο μετάγγισης όπως κρίνεται κατάλληλο από τη γενική κατάσταση του ασθενούς (π.χ. καρδιαγγειακή κατάσταση, προϋπάρχουσα αναιμία κατά την έναρξη χημειοθεραπείας) για τη θεραπεία της αναιμίας και τη μείωση των απαιτούμενων μεταγγίσεων.

Αναιμία που σχετίζεται με χημειοθεραπεία

Αγωγές

Για την ένδειξη αυτή, η βιβλιογραφία αναφέρει τις εξής αγωγές:

Υποδόρια – όλες οι ηλικίες – 150 IU/kg μία φορά κάθε 2 μέρες

150 IU/kg μία φορά κάθε 2 μέρες
Συνολική ημερήσια δόση	150 - 150 [iU] ανά κιλό σωματικού βάρους
Δοσολογικό σχήμα	Από 150 έως 150 [iU] ανά κιλό σωματικού βάρους μία φορά ανά 2 ημέρες
Λεπτομερής περιγραφή	Τα συμπτώματα της αναιμίας και οι συνέπειές της μπορεί να ποικίλουν με την ηλικία, το φύλο και το συνολικό φορτίο της νόσου: η αξιολόγηση της κλινικής πορείας και της κατάστασης του ασθενούς από έναν ιατρό είναι απαραίτητη. Η εποετίνη ζήτα θα πρέπει να χορηγείται σε ασθενείς με αναιμία (π.χ. συγκέντρωση αιμοσφαιρίνης ≤10 g/dL [6,2 mmol/L]). Η αρχική δόση είναι 150 IU/kg υποδόρια, 3 φορές την εβδομάδα. Εναλλακτικά, η εποετίνη ζήτα μπορεί να χορηγηθεί με αρχική δόση 450 IU/kg υποδορίως μία φορά την εβδομάδα. Θα πρέπει να γίνεται κατάλληλη προσαρμογή της δόσης με σκοπό τη διατήρηση των συγκεντρώσεων της αιμοσφαιρίνης εντός του επιθυμητού εύρους τιμών συγκέντρωσης μεταξύ 10 g/dL και 12 g/dL (6,2 έως 7,5 mmol/L). Εξαιτίας της εσωτερικής διακύμανσης σε κάθε ασθενή, σποραδικά οι ατομικές συγκεντρώσεις αιμοσφαιρίνης ενός ασθενούς μπορεί να παρατηρηθούν πάνω ή κάτω του επιθυμητού εύρους τιμών συγκέντρωσης αιμοσφαιρίνης. Η διακύμανση της αιμοσφαιρίνης θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με προσαρμογή της δόσης, επιχειρώντας την επίτευξη του επιθυμητού εύρους συγκέντρωσης μεταξύ 10 g/dL (6,2 mmol/l) και 12 g/dL (7,5 mmol/L). Η συντήρηση μιας συγκέντρωσης αιμοσφαιρίνης μεγαλύτερης των 12 g/dL (7.5 mmol/L) πρέπει να αποφεύγεται. Παρακάτω δίνονται οδηγίες για την κατάλληλη προσαρμογή της δόσης στις περιπτώσεις που οι συγκεντρώσεις αιμοσφαιρίνης υπερβαίνουν τα 12 g/dL (7,5 mmol/L). Εάν μετά από 4 εβδομάδες θεραπείας αυξηθεί η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης κατά τουλάχιστον 1 g/dL (0,62 mmol/L) ή αυξηθεί ο αριθμός των δικτυοερυθροκυττάρων κατά ≥40.000 κύτταρα/μL πάνω από την αρχική τιμή, η δόση θα πρέπει να παραμείνει στα 150 IU/kg 3 φορές την εβδομάδα ή στα 450 IU/kg μια φορά την εβδομάδα. Εάν η αύξηση της συγκέντρωσης της αιμοσφαιρίνης είναι <1 g/dL (<0,62 mmol/L) και ο αριθμός των δικτυοερυθροκυττάρων αυξηθεί <40.000 κύτταρα/μl πάνω από την αρχική τιμή, η δόση πρέπει να αυξηθεί στα 300 IU/kg 3 φορές την εβδομάδα. Εάν μετά από 4 επιπλέον εβδομάδες θεραπείας με χορήγηση 300 IU/kg 3 φορές την εβδομάδα, αυξηθεί η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης κατά ≥1 g/dL (≥0,62 mmol/L) ή ο αριθμός των δικτυοερυθροκυττάρων αυξηθεί κατά ≥40.000 κύτταρα/μl, η δόση θα πρέπει να παραμείνει στα 300 IU/kg 3 φορές την εβδομάδα. Εάν η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης αυξηθεί <1 g/dL (<0,62 mmol/L) και ο αριθμός των δικτυοερυθροκυττάρων αυξηθεί <40.000 κύτταρα/μL πάνω από την αρχική τιμή, η ανταπόκριση θεωρείται απίθανη και η αγωγή θα πρέπει να διακόπτεται. Προσαρμογές της δόσης για τη διατήρηση των συγκεντρώσεων αιμοσφαιρίνης μεταξύ 10 g/dL και 12 g/dL (6,2 έως 7,5 mmol/L) Εάν η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης αυξάνεται περισσότερο από 2 g/dL (1,25 mmol/L) ανά μήνα ή εάν το επίπεδο συγκέντρωσης της αιμοσφαιρίνης ξεπερνά τα 12 g/dL (7,5 mmol/L), μειώστε τη δόση του Retracrit περίπου κατά 25 έως 50%. Εάν το επίπεδο συγκέντρωσης της αιμοσφαιρίνης ξεπεράσει τα 13 g/dL (8,1 mmol/L), διακόψτε τη θεραπεία μέχρι να πέσει κάτω από τα 12 g/dL (7,5 mmol/L) και κατόπιν αποκαταστήστε τη θεραπεία με εποετίνη ζήτα με δόση 25% κάτω από την προηγούμενη δόση. *Το συνιστώμενο δοσολογικό σχήμα περιγράφεται στο ακόλουθο διάγραμμα:** Οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται στενά για να εξασφαλιστεί ότι χρησιμοποιείται η χαμηλότερη εγκεκριμένη δόση ESA για την παροχή επαρκούς ελέγχου των συμπτωμάτων της αναιμίας. Η θεραπεία με εποετίνη ζήτα θα πρέπει να συνεχίζεται έως ένα μήνα μετά το τέλος της χημειοθεραπείας.
Ιδιαιτερότητες δοσολογίας	Οι ενέσεις θα πρέπει να γίνονται στα άκρα ή στο πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα.

Υποδόρια – όλες οι ηλικίες – 450 IU/kg μία φορά κάθε 1 εβδομάδα

450 IU/kg μία φορά κάθε 1 εβδομάδα
Συνολική ημερήσια δόση	450 - 450 [iU] ανά κιλό σωματικού βάρους
Δοσολογικό σχήμα	Από 450 έως 450 [iU] ανά κιλό σωματικού βάρους μία φορά ανά 7 ημέρες
Λεπτομερής περιγραφή	Τα συμπτώματα της αναιμίας και οι συνέπειές της μπορεί να ποικίλουν με την ηλικία, το φύλο και το συνολικό φορτίο της νόσου: η αξιολόγηση της κλινικής πορείας και της κατάστασης του ασθενούς από έναν ιατρό είναι απαραίτητη. Η εποετίνη ζήτα θα πρέπει να χορηγείται σε ασθενείς με αναιμία (π.χ. συγκέντρωση αιμοσφαιρίνης ≤10 g/dL [6,2 mmol/L]). Η αρχική δόση είναι 150 IU/kg υποδόρια, 3 φορές την εβδομάδα. Εναλλακτικά, η εποετίνη ζήτα μπορεί να χορηγηθεί με αρχική δόση 450 IU/kg υποδορίως μία φορά την εβδομάδα. Θα πρέπει να γίνεται κατάλληλη προσαρμογή της δόσης με σκοπό τη διατήρηση των συγκεντρώσεων της αιμοσφαιρίνης εντός του επιθυμητού εύρους τιμών συγκέντρωσης μεταξύ 10 g/dL και 12 g/dL (6,2 έως 7,5 mmol/L). Εξαιτίας της εσωτερικής διακύμανσης σε κάθε ασθενή, σποραδικά οι ατομικές συγκεντρώσεις αιμοσφαιρίνης ενός ασθενούς μπορεί να παρατηρηθούν πάνω ή κάτω του επιθυμητού εύρους τιμών συγκέντρωσης αιμοσφαιρίνης. Η διακύμανση της αιμοσφαιρίνης θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με προσαρμογή της δόσης, επιχειρώντας την επίτευξη του επιθυμητού εύρους συγκέντρωσης μεταξύ 10 g/dL (6,2 mmol/l) και 12 g/dL (7,5 mmol/L). Η συντήρηση μιας συγκέντρωσης αιμοσφαιρίνης μεγαλύτερης των 12 g/dL (7.5 mmol/L) πρέπει να αποφεύγεται. Παρακάτω δίνονται οδηγίες για την κατάλληλη προσαρμογή της δόσης στις περιπτώσεις που οι συγκεντρώσεις αιμοσφαιρίνης υπερβαίνουν τα 12 g/dL (7,5 mmol/L). Εάν μετά από 4 εβδομάδες θεραπείας αυξηθεί η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης κατά τουλάχιστον 1 g/dL (0,62 mmol/L) ή αυξηθεί ο αριθμός των δικτυοερυθροκυττάρων κατά ≥40.000 κύτταρα/μL πάνω από την αρχική τιμή, η δόση θα πρέπει να παραμείνει στα 150 IU/kg 3 φορές την εβδομάδα ή στα 450 IU/kg μια φορά την εβδομάδα. Εάν η αύξηση της συγκέντρωσης της αιμοσφαιρίνης είναι <1 g/dL (<0,62 mmol/L) και ο αριθμός των δικτυοερυθροκυττάρων αυξηθεί <40.000 κύτταρα/μl πάνω από την αρχική τιμή, η δόση πρέπει να αυξηθεί στα 300 IU/kg 3 φορές την εβδομάδα. Εάν μετά από 4 επιπλέον εβδομάδες θεραπείας με χορήγηση 300 IU/kg 3 φορές την εβδομάδα, αυξηθεί η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης κατά ≥1 g/dL (≥0,62 mmol/L) ή ο αριθμός των δικτυοερυθροκυττάρων αυξηθεί κατά ≥40.000 κύτταρα/μl, η δόση θα πρέπει να παραμείνει στα 300 IU/kg 3 φορές την εβδομάδα. Εάν η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης αυξηθεί <1 g/dL (<0,62 mmol/L) και ο αριθμός των δικτυοερυθροκυττάρων αυξηθεί <40.000 κύτταρα/μL πάνω από την αρχική τιμή, η ανταπόκριση θεωρείται απίθανη και η αγωγή θα πρέπει να διακόπτεται. Προσαρμογές της δόσης για τη διατήρηση των συγκεντρώσεων αιμοσφαιρίνης μεταξύ 10 g/dL και 12 g/dL (6,2 έως 7,5 mmol/L) Εάν η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης αυξάνεται περισσότερο από 2 g/dL (1,25 mmol/L) ανά μήνα ή εάν το επίπεδο συγκέντρωσης της αιμοσφαιρίνης ξεπερνά τα 12 g/dL (7,5 mmol/L), μειώστε τη δόση του Retracrit περίπου κατά 25 έως 50%. Εάν το επίπεδο συγκέντρωσης της αιμοσφαιρίνης ξεπεράσει τα 13 g/dL (8,1 mmol/L), διακόψτε τη θεραπεία μέχρι να πέσει κάτω από τα 12 g/dL (7,5 mmol/L) και κατόπιν αποκαταστήστε τη θεραπεία με εποετίνη ζήτα με δόση 25% κάτω από την προηγούμενη δόση. *Το συνιστώμενο δοσολογικό σχήμα περιγράφεται στο ακόλουθο διάγραμμα:** Οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται στενά για να εξασφαλιστεί ότι χρησιμοποιείται η χαμηλότερη εγκεκριμένη δόση ESA για την παροχή επαρκούς ελέγχου των συμπτωμάτων της αναιμίας. Η θεραπεία με εποετίνη ζήτα θα πρέπει να συνεχίζεται έως ένα μήνα μετά το τέλος της χημειοθεραπείας.
Ιδιαιτερότητες δοσολογίας	Οι ενέσεις θα πρέπει να γίνονται στα άκρα ή στο πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα.

Εποετίνη ζήτα

Η εποετίνη ζήτα (epoetin zeta) είναι ανασυνδυασμένη ανθρώπινη ερυθροποιητίνη. Η ερυθροποιητίνη είναι μια γλυκοπρωτεϊνική ορμόνη που παράγεται κυρίως από τον νεφρό ως απόκριση στην υποξία και είναι ο βασικός ρυθμιστής της παραγωγής των ερυθροκυττάρων (RBC). Δεν είναι δυνατή η διάκριση των 2 ερυθροποιητινών με βάση λειτουργικούς προσδιορισμούς.

Περισσότερα

Αποποίηση ευθυνών: Έχουν γίνει όλες οι προσπάθειες για να εξασφαλιστεί ότι οι πληροφορίες που παρέχονται είναι ακριβείς, ενημερωμένες και πλήρεις, αλλά δεν δίνεται καμία εγγύηση για τον σκοπό αυτό. Η εμφάνιση ένδειξης ή αγωγής για μια νόσο ή ένα σύμπτωμα σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να ερμηνευθεί ως υπόδειξη ότι η αγωγή είναι αποτελεσματική ή κατάλληλη για κάθε συγκεκριμένο ασθενή. Η απουσία μιας ένδειξης ή αγωγής για μια νόσο ή ένα σύμπτωμα σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να αποκλείει την ύπαρξη άλλων κατάλληλων ουσιών και αγωγών. Η Ergobyte Πληροφορική Α.Ε. δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη για οποιαδήποτε πτυχή της υγειονομικής περίθαλψης παρέχεται με τη βοήθεια των πληροφοριών που η ίδια παρέχει.