Ομάδα ATC: N02C Σκευάσματα κατά της ημικρανίας

Η αλμοτριπτάνη (almotriptan) είναι ένας εκλεκτικός αγωνιστής των 5-ΗΤ_1Β και 5-ΗΤ_1D υποδοχέων. Αυτοί οι υποδοχείς μεσολαβούν στην αγγειοσύσπαση ορισμένων κρανιακών αγγείων, όπως καταδείχθηκε σε μελέτες όπου χρησιμοποιήθηκαν παρασκευάσματα απομονωμένου ανθρώπινου ιστού.

Η ατογκεπάντη ενδείκνυται για την προφύλαξη από την ημικρανία. Η ατογκεπάντη δείχνει συγγένεια με διάφορους υποδοχείς της οικογένειας υποδοχέων της καλσιτονίνης/του CGRP. Δεδομένων των κλινικά σημαντικών συγκεντρώσεων της ελεύθερης ατογκεπάντης στο πλάσμα και του γεγονότος ότι οι υποδοχείς του CGRP και της αμυλίνης-1 θεωρείται ότι συμμετέχουν στην παθοφυσιολογία της ημικρανίας, οι ανασταλτικές επιδράσεις της ατογκεπάντης σε αυτούς τους υποδοχείς θα μπορούσαν να έχουν κλινική σημασία. Ωστόσο, ο ακριβής μηχανισμός δράσης της ατογκεπάντης στην προφύλαξη από την ημικρανία μένει να τεκμηριωθεί.

Η κλονιδίνη (clonidine) δρα στους κεντρικούς α-αδρενεργικούς υποδοχείς, στο αγγειοκινητικό κέντρο στο στέλεχος του εγκεφάλου και στον υποθάλαμο. Αναστέλλει την εκροή των συμπαθητικών εκφορτίσεων προς τους περιφερικούς νευρώνες και την απελευθέρωση νοραδρεναλίνης και ελαττώνει έτσι την αρτηριακή πίεση, την καρδιακή συχνότητα, την καρδιακή παροχή και τις περιφερικές αγγειακές αντιστάσεις.

Η διϋδροεργοταμίνη έχει μέτρια ως μεγάλη συγγένεια με τους διάφορους υποτύπους των υποδοχέων της σεροτονίνης. Έχει ιδιαίτερα μεγάλη αγωνιστική δράση στους 5-HT_1D υποδοχείς και σε αυτό πιστεύεται ότι οφείλεται η αντιημικρανιακή της αποτελεσματικότητα. Αυτή η αγωνιστική δράση προκαλεί μια μείωση στη λειτουργία των 5-HT υποδοχέων των νευρικών κυττάρων και με αυτό τον τρόπο επηρεάζει λειτουργικές μονάδες του αγγειακού συστήματος του κρανίου ή/και εμποδίζει τη νευρογενή φλεγμονή και τη διέγερση των υποδοχέων πόνου.

Η ελιτριπτάνη αποτελεί έναν εκλεκτικό αγωνιστή των αγγειακών υποδοχέων 5-HT_1B και των νευρωνικών υποδοχέων 5-HT_1D. Η ελιτριπτάνη εμφανίζει επίσης υψηλή συγγένεια προς τον 5-HT_1F υποδοχέα, που πιθανώς συμβάλλει στον μηχανισμό της αντιημικρανιακής δράση του.

Η ερενουμάμπη (erenumab) είναι ένα ανθρώπινο μονοκλωνικό αντίσωμα, το οποίο δεσμεύεται στον υποδοχέα του σχετιζόμενου με το γονίδιο της καλσιτονίνης πεπτιδίου (CGRP). Ο CGRP είναι ένα νευροπεπτίδιο το οποίο ρυθμίζει την αλγαισθητική σηματοδότηση και είναι αγγειοδιασταλτικό το οποίο έχει συσχετιστεί με την παθοφυσιολογία της ημικρανίας. Η αναστολή των επιδράσεων του CGRP θα μπορούσε θεωρητικά να μειώσει την αντισταθμιστική αγγειοδιαστολή σε συνθήκες σχετιζόμενες με ισχαιμία.

Η εργοταμίνη (ergotamine) δρα στον μηχανισμό της κρίσης ημικρανίας προκαλώντας αγγειοσύσπαση στις διεσταλμένες εξωκρανιακές αρτηρίες.

Η φρεμανεζουμάμπη (fremanezumab) είναι ένα ανθρωποποιημένο μονοκλωνικό αντίσωμα IgG2Δa/kappa που δεσμεύει επιλεκτικά τον συνδέτη του πεπτιδίου του σχετιζόμενου με το γονίδιο της καλσιτονίνης (CGRP) και αποκλείει και τις δύο ισομορφές CGRP (α και β-CGRP) από τη σύνδεσή τους στον υποδοχέα CGRP. Πιστεύεται ότι η πρόληψη της ημικρανίας επιτυγχάνεται μέσω της τροποποιητικής επίδρασής της στο τρίδυμο σύστημα.

Η φροβατρυπτάνη είναι ένας εκλεκτικός αγωνιστής των 5-ΗΤ υποδοχέων. Η φροβατριπτάνη πιστεύεται ότι δρα εκλεκτικά στις εξω-εγκεφαλικές, ενδοκρανιακές αρτηρίες εμποδίζοντας την έντονη διαστολή αυτών των αγγείων στην ημικρανία.

Η γκαλκανεζουμάμπη (galcanezumab) είναι ένα εξανθρωποποιημένο IgG4 μονοκλωνικό αντίσωμα που δεσμεύει το σχετιζόμενο με το γονίδιο της καλσιτονίνης πεπτίδιο (Calcitonin Gene-Related Peptide-CGRP) και με αυτόν τον τρόπο προλαμβάνει τη βιολογική δράση του. Αυξημένες συγκεντρώσεις του CGRP στο αίμα έχουν σχετιστεί με τις κρίσεις ημικρανίας.

Η λισουρίδη (lisuride) εμφανίζει ντοπαμινεργικές ιδιότητες και, σε συνδυασμό με αυτές, την ιδιότητα να μειώνει την προλακτίνη. Η λισουρίδη παρουσιάζει εμφανή χημική συγγένεια με τους υποδοχείς της ντοπαμίνης στο ραβδωτό σώμα και στην υπόφυση.

Η ναρατριπτάνη (naratriptan) έχει δείξει ότι είναι ένας εκλεκτικός αγωνιστής των 5-ΗΤ₁ υποδοχέων της υδροξυτρυπταμίνης που προκαλεί αγγειόσπασμο και εντοπίζεται στα ενδοκρανιακά αιμοφόρα αγγεία. Η ναρατριπτάνη ενδείκνυται για την άμεση αντιμετώπιση της κεφαλαλγίας των με ή χωρίς αύρα κρίσεων ημικρανίας.

Η ριζατριπτάνη συνδέεται εκλεκτικά με υψηλή συγγένεια στους υποδοχείς 5-HT_IB και 5-HT_ID του ανθρώπου. Η θεραπευτική δράση της ριζατριπτάνης στη θεραπεία της κεφαλαλγίας της ημικρανίας μπορεί να αποδοθεί στις επιδράσεις της ως αγωνιστή των 5-HT_1B και 5-HT_1D υποδοχέων που βρίσκονται στα εξωεγκεφαλικά, ενδοκρανιακά αιμοφόρα αγγεία τα οποία φαίνεται να διαστέλλονται κατά την διάρκεια της κρίσης ημικρανίας, και στα αισθητήρια νεύρα του τριδύμου τα οποία τις νευρώνουν.

Η σουματριπτάνη είναι ένας εκλεκτικός αγωνιστής των αγγειακών υποδοχέων της 5-υδροξυτρυπταμίνης₁ (5-ΗΤ_1D), χωρίς να επιδρά σε άλλους 5-ΗΤ υποτύπους υποδοχέων (5-ΗΤ₂ - 5-ΗΤ₇). Ο αγγειακός 5-ΗΤ_1D υποδοχέας βρίσκεται κυρίως στα αιμοφόρα αγγεία του κρανίου και εμπλέκεται στην αγγειοσύσπαση.

Η ζολμιτριπτάνη είναι ένας εκλεκτικός αγωνιστής των υποδοχέων σεροτονίνης (5-υδροξυτρυπταμίνης 5-ΗΤ) τύπου 1Β και 1D. Η σύνδεσή της με του υποδοχείς αυτούς, προκαλεί την αγγειοσυστολή των εγκεφαλικών αγγείων, με αποτέλεσμα ελάττωση της ημικρανίας.