Παρεντερικά αντιπηκτικά

H βεμηπαρίνη (bemiparin) είμαι μία ηπαρίνη χαμηλού μοριακού βάρους που είναι δραστική ως αντιθρομβωτικό και στις συνιστώμενες δόσεις, δεν παρατείνει σημαντικά τις συνολικές δοκιμασίες πήξης.

Η δαλτεπαρίνη (dalteparin) είναι ένας αντιθρομβωτικός παράγοντας, που είναι νατριούχος ηπαρίνη χαμηλού μοριακού βάρους (κατά μέσο όρο Μ.Β. 5000), η οποία λαμβάνεται από βλεννογόνο χοίρου. Δρα αντιθρομβωτικά επιταχύνοντας κυρίως το ρυθμό εξουδετέρωσης του παράγοντα Xa και της θρομβίνης του πλάσματος (APTT) από την αντιθρομβίνη.

Η ενοξαπαρίνη (enoxaparin) είναι μια ηπαρίνη χαμηλού μοριακού βάρους (αντιπηκτικό φάρμακο) που χρησιμοποιείται για την πρόληψη των φλεβικών θρομβώσεων και των πνευμονικών εμβολών που μπορούν να συμβούν ιδιαίτερα μετά από μερικές χειρουργικές επεμβάσεις, καθώς και για την πρόληψη της δημιουργίας θρόμβων κατά την εξωσωματική κυκλοφορία και την αιμοκάθαρση.

Η ηπαρίνη (heparin) είναι ένα αντιπηκτικό ταχείας δράσης που δρα έμμεσα, συνδεόμενη με την αντιθρομβίνη ΙΙΙ.

Η ιλοπρόστη (iloprost) είναι ένα συνθετικό ανάλογο της προστακυκλίνης. Μετά την εισπνοή της ιλοπρόστης παρατηρείται άμεση αγγειοδιαστολή του πνευμονικού αρτηριακού δικτύου με επακόλουθες, σημαντικές βελτιώσεις της πνευμονικής αρτηριακής πίεσης, της πνευμονικής αγγειακής αντίστασης και της καρδιακής παροχής, καθώς και του κορεσμού σε οξυγόνο του μεικτού φλεβικού αίματος.

Η ναδροπαρίνη (nadroparin) είναι μία ηπαρίνη χαμηλού μοριακού βάρους που παράγεται με αποπολυμερισμό της κλασσικής ηπαρίνης. Η ναδροπαρίνη παρουσιάζει υψηλής συγγένειας πρόσδεση στην πρωτεΐνη του πλάσματος αντιθρομβίνη ΙΙΙ (ATIII). Η πρόσδεση αυτή οδηγεί σε επιταχυνόμενη αναστολή του παράγοντα Xa, η οποία συμβάλλει στο υψηλό αντιθρομβωτικό δυναμικό της ναδροπαρίνης.

Η τινζαπαρίνη (tinzaparin) είναι μια χαμηλού μοριακού βάρους ηπαρίνη, χοίρειας προελεύσεως, με μεγάλο και σταθερό Anti-Xa προς Anti-IIa πηλίκο. Η νατριούχος τινζαπαρίνη συμπεριφέρεται σαν αντιπηκτικό ενισχύοντας την ικανότητα της αντιθρομβίνης ΙΙΙ να παρεμποδίζει τους ενεργοποιημένους παράγοντες πήξεως, ειδικά τον παράγοντα Xa.