STRABEN LOZ 8.75MG/LOZ BTx20 τροχίσκους σε blisters ALU/ALU

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες μπορούν να ελαχιστοποιηθούν χρησιμοποιώντας την κατώτατη αποτελεσματική δόση και για την μικρότερη διάρκεια θεραπείας που απαιτείται για τον έλεγχο των συμπτωμάτων (βλ. παράγραφο 4.2 και παρακάτω για κινδύνους από το γαστρεντερικό και το καρδιαγγειακό).

Ηλικιωμένοι

Οι ηλικιωμένοι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν ανεπιθύμητες ενέργειες με ΜΣΑΦ, ιδιαίτερα γαστρική αιμορραγία ή διάτρηση, που μπορεί να αποβούν μοιραίες.

Αναπνευστικό

Bρογχόσπασμος μπορεί να εκλυθεί σε ασθενείς που υποφέρουν από βρογχικό άσθμα ή αλλεργική νόσο ή με ιστορικό των παθήσεων αυτών. Οι τροχίσκοι STRABEN πρέπει να χορηγούνται με προσοχή σε αυτούς τους ασθενείς.

Άλλα ΜΣΑΦ

Η συγχορήγηση των τροχίσκων STRABEN με άλλα ΜΣΑΦ, συμπεριλαμβανομένων των αναστολέων COX-2, πρέπει να αποφεύγεται (βλ. παράγραφο 4.5).

Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος και μικτή νόσος του συνδετικού ιστού

Ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος και η μικτή νόσος του συνδετικού ιστού αυξάνουν τον κίνδυνο άσηπτης μηνιγγίτιδας (βλ. παράγραφο 4.8), αν και αυτή η ανεπιθύμητη ενέργεια δεν παρατηρείται συνήθως σε βραχυχρόνια και περιορισμένη χρήση προϊόντων, όπως οι τροχίσκοι φλουρμπιπροφαίνης.

Καρδιακή, νεφρική και ηπατική δυσλειτουργία

Έχει αναφερθεί ότι τα ΜΣΑΦ προκαλούν νεφροτοξικότητα σε διάφορες μορφές όπως διάμεση νεφρίτιδα, νεφρωσικό σύνδρομο και νεφρική ανεπάρκεια. Η χορήγηση ΜΣΑΦ μπορεί να προκαλέσει δοσοεξαρτώμενη μείωση της σύνθεσης προσταγλαδινών και νεφρική ανεπάρκεια. Οι ασθενείς που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο είναι οι έχοντες μειωμένη νεφρική λειτουργία, καρδιακή ανεπάρκεια, ηπατική δυσλειτουργία, οι λαμβάνοντες διουρητικά και οι ηλικιωμένοι. Πάντως, νεφροτοξικότητα δεν παρατηρείται συνήθως σε βραχυχρόνια περιορισμένη χρήση προϊόντων, όπως οι τροχίσκοι φλουρμπιπροφαίνης.

Νεφρική βλάβη από αναλγητικά

Η καθ' έξιν χρήση αναλγητικών, μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμες νεφρικές βλάβες με κίνδυνο νεφρικής ανεπάρκειας ειδικά σε συνδυασμό διαφορετικών αναλγητικών ουσιών, αλλά αυτό δεν φαίνεται συνήθως σε βραχυχρόνια και περιορισμένη χρήση προϊόντων όπως οι τροχίσκοι STRABEN.

Ήπαρ

Ηπατική δυσλειτουργία (βλ. παράγραφο 4.3, 4.8 και παραπάνω).

Καρδιαγγειακές και αγγειοεγκεφαλικές επιδράσεις

Απαιτείται η κατάλληλη παρακολούθηση και συμβουλή σε ασθενείς με ιστορικό υπέρτασης και/ή με καρδιακή ανεπάρκεια, καθώς έχουν αναφερθεί κατακράτηση υγρών, υπέρταση και οιδήματα σε συνδυασμό με θεραπεία με ΜΣΑΦ.

Δεδομένα από κλινικές δοκιμές και επιδημιολογικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι η χρήση ΜΣΑΦ (ιδιαίτερα σε υψηλές δόσεις και για μακροχρόνια θεραπεία) μπορεί να συσχετίζεται με ελαφρώς αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση αρτηριακών θρομβωτικών συμβάντων (για παράδειγμα έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εγκεφαλικό επεισόδιο). Δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα που να αποκλείουν έναν τέτοιο κίνδυνο για τη φλουρμπιπροφαίνη, όταν χορηγείται σε ημερήσια δοσολογία μέχρι 5 τροχίσκους.

Σε ασθενείς με μη ρυθμισμένη υπέρταση, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, εγκατεστημένη καρδιακή ισχαιμία, περιφερική αρτηριακή νόσο ή/και αγγειοεγκεφαλικές παθήσεις, η φλουρμπιπροφαίνη πρέπει να χορηγείται μόνο μετά από προσεκτική εξέταση.

Επιδράσεις στο Νευρικό Σύστημα

Κεφαλγία προκαλούμενη από αναλγητικά - Στην περίπτωση παρατεταμένης χρήσης αναλγητικών ή εκτός ενδεδειγμένης χρήσης, μπορεί να εμφανιστεί κεφαλαλγία, η οποία δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί με υψηλότερες δόσεις του φαρμάκου.

Γαστρεντερικό

Τα ΜΣΑΦ θα πρέπει να χορηγούνται με προσοχή σε ασθενείς που έχουν ιστορικό γαστρεντερικών παθήσεων (ελκώδης κολίτιδα, νόσος του Crohn), καθώς αυτές οι καταστάσεις μπορεί να επιδεινωθούν (βλ. παράγραφο 4.8).

Γαστρεντερική αιμορραγία, έλκος ή διάτρηση, που μπορεί να αποβούν μοιραίες, έχουν αναφερθεί με όλα τα ΜΣΑΦ οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια της θεραπείας, με ή χωρίς προειδοποιητικά συμπτώματα ή προηγούμενο ιστορικό σοβαρών γαστρεντερικών συμβάντων.

Ο κίνδυνος γαστρεντερικής αιμορραγίας, έλκους ή διάτρησης είναι υψηλότερος σε μεγαλύτερες δόσεις ΜΣΑΦ και σε ασθενείς με ιστορικό έλκους, ιδιαίτερα αν είχαν επιπλοκές αιμορραγίας ή διάτρησης (βλ. παράγραφο 4.3), και σε ηλικιωμένους. Πάντως, αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες δεν παρατηρούνται συνήθως σε βραχυχρόνια περιορισμένη χρήση προϊόντων, όπως οι τροχίσκοι φλουρμπιπροφαίνης.

Ασθενείς με ιστορικό εμφάνισης γαστρεντερικής τοξικότητας, ιδιαίτερα όταν είναι ηλικιωμένοι, συνιστάται να αναφέρουν στον γιατρό τους την εμφάνιση οποιουδήποτε ασυνήθιστου συμπτώματος (ιδιαίτερα γαστρεντερική αιμορραγία).

Πρέπει να συνιστάται η προσοχή σε ασθενείς που λαμβάνουν συγχρόνως φάρμακα που θα μπορούσαν να αυξήσουν τον κίνδυνο έλκους ή αιμορραγίας, όπως από του στόματος κορτικοστεροειδή, αντιπηκτικά, όπως η warfarin, εκλεκτικούς αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (SSRIs) ή αντιαιμοπεταλικούς παράγοντες, όπως το ακετυλοσαλικυλικό οξύ (βλ. παράγραφο 4.5).

Εάν σε ασθενείς που λαμβάνουν φλουρμπιπροφαίνη εμφανιστεί γαστρεντερική αιμορραγία ή έλκος, θα πρέπει να διακοπεί η θεραπεία.

Δερματικές αντιδράσεις

Πολύ σπάνια έχουν αναφερθεί σοβαρές δερματικές αντιδράσεις, μερικές από τις οποίες μπορεί να αποβούν μοιραίες (όπως αποφολιδωτική δερματίτιδα, σύνδρομο Stevens-Johnson, τοξική επιδερμική νεκρόλυση), σε σχέση με τη χρήση των ΜΣΑΦ (βλ. παράγραφο 4.8). Ο ασθενής συνιστάται να διακόπτει τη λήψη του σκευάσματος στην πρώτη εμφάνιση δερματικού εξανθήματος, βλάβης του βλεννογόνου ή οποιουδήποτε άλλου συμπτώματος υπερευαισθησίας.

Μολύνσεις

Καθώς σε μεμονωμένες περιπτώσεις έχει αναφερθεί η επιδείνωση των μολυσματικών φλεγμονών (π.χ. ανάπτυξη νεκρωτικής περιτονίτιδας) σε παροδική συσχέτιση με τη χορήγηση συστηματικών ΜΣΑΦ, ο ασθενής ενθαρρύνεται να συμβουλευθεί αμέσως έναν γιατρό, εάν εμφανίζονται ή επιδεινώνονται σημάδια βακτηριακής μόλυνσης κατά τη διάρκεια της θεραπείας με STRABEN. Πρέπει να εξεταστεί εάν ενδείκνυται η έναρξη αντιμικροβιακής θεραπείας.

Σε περιπτώσεις πυώδους βακτηριακής φαρυγγίτιδας/αμυγδαλίτιδας, οι τροχίσκοι STRABEN πρέπει να χορηγούνται σε συνδυασμό με αντιβιοτική θεραπεία.

Δυσανεξία σακχάρων

Ασθενείς με σπάνια κληρονομικά προβλήματα δυσανεξίας στη φρουκτόζη και τη γαλακτόζη, έλλειψη λακτάσης Lapp ή κακή απορρόφηση γλυκόζης-γαλακτόζης δεν πρέπει να χρησιμοποιήσουν αυτό το φάρμακο.

Εάν τα συμπτώματα επιδεινώνονται ή εμφανίζονται νέα, η θεραπεία πρέπει να επαναξιολογηθεί.

Εάν εμφανιστεί ερεθισμός του στόματος, η θεραπεία θα πρέπει να διακοπεί.

Δεν εφαρμόζεται.

Έχουν αναφερθεί αντιδράσεις υπερευαισθησίας σε ΜΣΑΦ που συνίστανται σε:

(α) μη ειδικές αλλεργικές αντιδράσεις και αναφυλαξία

(β) αντιδράσεις του αναπνευστικού συστήματος, π.χ. άσθμα, επιδείνωση άσθματος, βρογχόσπασμο, δύσπνοια

(γ) ποικίλες δερματικές αντιδράσεις, π.χ. κνησμός, κνίδωση, αγγειοοίδημα και πιο σπάνια αποφολιδωτικές και πομφολυγώδεις δερματίτιδες (όπως επιδερμική νεκρόλυση και πολύμορφο ερύθημα).

Οίδημα, υπέρταση και καρδιακή ανεπάρκεια έχουν αναφερθεί σε σχέση με θεραπεία με ΜΣΑΦ. Κλινικές μελέτες και επιδημιολογικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι η χρήση ΜΣΑΦ (ιδιαίτερα σε υψηλές δόσεις και για μακροχρόνια θεραπεία) μπορεί να συσχετίζεται με ελαφρώς αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση αρτηριακών θρομβωτικών συμβάντων (για παράδειγμα έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εγκεφαλικό επεισόδιο) (βλ. παράγραφο 4.4). Δεν υπάρχουν επαρκή δεδομένα που να αποκλείουν έναν τέτοιο κίνδυνο για τους τροχίσκους φλουρμπιπροφαίνης 8,75 mg.

Ο κατάλογος με τις παρακάτω ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνει όσες έχουν γίνει γνωστές με θεραπεία με φλουρμπιπροφαίνη σε μη συνταγογραφούμενες δόσεις και για βραχυχρόνια θεραπεία

[Πολύ συχνές (≥1/10), συχνές (≥1/100, <1/10), όχι συχνές (≥1/1.000, <1/100), σπάνιες (≥1/10.000, <1/1.000), πολύ σπάνιες (<1/10.000), άγνωστης συχνότητας (δεν μπορεί να εκτιμηθεί από τα διαθέσιμα δεδομένα)].

Διαταραχές του αιμοποιητικού και του λεμφικού συστήματος

Άγνωστης συχνότητας: Αναιμία, θρομβοκυτοπενία

Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος

Σπάνιες: Αναφυλακτική αντίδραση

Ψυχιατρικές διαταραχές

Όχι συχνές: Αϋπνία

Καρδιαγγειακές και αγγειοεγκεφαλικές διαταραχές

Άγνωστης συχνότητας: Οίδημα, υπέρταση, καρδιακή ανεπάρκεια

Διαταραχές του Νευρικού συστήματος

Συχνές: Κεφαλαλγία, ζάλη, παραισθησία

Όχι συχνές: Υπνηλία

Αναπνευστικές, θωρακικές και μεσοθωρακικές παθήσεις

Συχνές: Ερεθισμός φάρυγγα

Όχι συχνές: Δύσπνοια, επιδείνωση άσθματος και βρογχόσπασμου, συριγμός, φλύκταινες σε στόμα και φάρυγγα, φαρυγγική υπαισθησία

Γαστρεντερικές Διαταραχές

Συχνές: Διάρροια, στοματικό έλκος, ναυτία, στοματικός/στοματοφαρυγγικός πόνος, στοματική παραισθησία, στοματικές ενοχλήσεις (αίσθημα καύσου ή ζέστης ή πετάρισμα στο στόμα)

Όχι συχνές: Δυσπεψία, κοιλιακό άλγος, ξηροστομία, δυσκοιλιότητα, μετεωρισμός, τυμπανισμός, γλωσσοδυνία, δυσγευσία, στοματική δυσαισθησία, έμετος

Ηπατοχολικές διαταραχές

Άγνωστης συχνότητας: Ηπατίτιδα

Διαταραχές του δέρματος και του υποδόριου ιστού

Όχι συχνές: Ποικίλα δερματικά εξανθήματα, κνησμός

Άγνωστης συχνότητας: Σοβαρές αντιδράσεις του δέρματος, όπως πομφολυγώδεις αντιδράσεις, συμπεριλαμβανομένων του συνδρόμου Stevens-Johnson και τοξική επιδερμική νεκρόλυση

Γενικές διαταραχές και διαταραχές χορήγησης

Όχι συχνές: Πυρετός, πόνος

Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών

Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες υγείας να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες απευθείας στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων, Μεσογείων 284, GR-15562, Χολαργός, Αθήνα, Τηλ: +30 21 32040380/337, Φαξ: +30 21 06549585, Ιστότοπος: http://www.eof.gr.

Η Φλουρμπιπροφαίνη πρέπει να αποφεύγεται σε συνδυασμό με

Άλλα ΜΣΑΦ, συμπεριλαμβανομένων των εκλεκτικών αναστολέων της κυκλοοξυγενάσης-2

Αποφύγετε την ταυτόχρονη χορήγηση δύο ή περισσοτέρων ΜΣΑΦ, καθώς αυτό μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης ανεπιθύμητων ενεργειών (ιδιαίτερα ανεπιθύμητες ενέργειες από το γαστρεντερικό, όπως έλκος και αιμορραγία (βλ. παράγραφο 4.4)

Ακετυλοσαλικυλικό οξύ (χαμηλή δόση):

Εκτός εάν η χαμηλή δόση ασπιρίνης (όχι μεγαλύτερη από 75 mg ημερησίως) έχει συσταθεί από γιατρό, γιατί αυξάνει τον κίνδυνο παρενεργειών (βλ. παράγραφο 4.4)

Η Φλουρμπιπροφαίνη πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε συνδυασμό με:

Αντιπηκτικά

Τα ΜΣΑΦ μπορεί να αυξήσουν τη δράση των αντιπηκτικών, όπως η βαρφαρίνη (βλ. παράγραφο 4.4).

Αντιαιμοπεταλιακοί παράγοντες

Αυξημένος κίνδυνος γαστρεντερικού έλκους ή αιμορραγίας (βλ. παράγραφο 4.4).

Αντιυπερτασικά φάρμακα

(Διουρητικά, αναστολείς ΜΕΑ, ανταγωνιστές της Αγγειοτενσίνης ΙΙ)

Τα ΜΣΑΦ μπορεί να μειώσουν τη δράση των διουρητικών και των άλλων αντιυπερτασικών φαρμάκων, μπορεί να αυξήσουν τη νεφροτοξικότητα που οφείλεται στην αναστολή της κυκλοοξυγενάσης, ιδιαίτερα σε ασθενείς με επιβαρυμένη νεφρική λειτουργία (Οι ασθενείς πρέπει να ενυδατώνονται επαρκώς).

Αλκοόλη

Μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών, ιδιαίτερα από τον γαστρεντερικό σωλήνα

Καρδιακοί γλυκοσίδες

Τα ΜΣΑΦ μπορεί να αυξήσουν την καρδιακή ανεπάρκεια, να μειώσουν το ρυθμό της σπειραματικής διήθησης και να αυξήσουν τα επίπεδα των γλυκοσιδών - συνιστάται επαρκής έλεγχος και, αν χρειαστεί, προσαρμογή της δόσης.

Κυκλοσπορίνη

Αυξημένος κίνδυνος νεφροτοξικότητας.

Κορτικοστεροειδή

Μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών, ιδιαίτερα από τον γαστρεντερικό σωλήνα (βλ. παράγραφο 4.3).

Λίθιο

Μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα του λιθίου στον ορό - συνιστάται επαρκής έλεγχος και, αν χρειαστεί, προσαρμογή της δόσης.

Μεθοτρεξάτη

Η χορήγηση ΜΣΑΦ εντός 24 ωρών πριν ή μετά τη λήψη μεθοτρεξάτης μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένες συγκεντρώσεις μεθοτρεξάτης και αύξηση της τοξικής της δράσης.

Μιφεπριστόνη

Τα ΜΣΑΦ δεν πρέπει να χορηγούνται 8-12 μέρες με τη χορήγηση μιφεπριστόνης, καθώς μπορεί να μειώσουν τη δράση της.

Από του στόματος αντιδιαβητικά

Αλλαγές στα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα έχουν αναφερθεί (συνιστάται αυξημένος ρυθμός ελέγχων).

Φαινυτοΐνη

Μπορεί να αυξηθούν τα επίπεδα στον ορό της φαινυτοΐνης - συνιστάται επαρκής έλεγχος και, αν χρειαστεί, προσαρμογή της δόσης.

Καλιοσυντηρητικά διουρητικά

Η ταυτόχρονη χορήγηση μπορεί να οδηγήσει σε υπερκαλιαιμία.

Προβενεσίδη και Σουλφινπυραζόνη

Φαρμακευτικά προϊόντα που περιέχουν προβενεσίδη και σουλφινπυραζόνη μπορεί να επιβραδύνουν την απέκκριση της φλουρμπιπροφαίνης.

Κινολόνες

Δεδομένα από περιαματόζωα έδειξαν ότι τα ΜΣΑΦ μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο σπασμών που σχετίζεται με κινολόνες. Ασθενείς που λαμβάνουν ΜΣΑΦ και κινολόνες μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης σπασμών.

Εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs)

Αυξημένος κίνδυνος γαστρεντερικού έλκους και αιμορραγίας (βλ. παράγραφο 4.4).

Τακρόλιμους

Πιθανή αύξηση του κινδύνου νεφροτοξικότητας, αν τα ΜΣΑΦ χορηγούνται με τακρόλιμους.

Ζιδοβουδίνη

Αυξημένος κίνδυνος αιματοξικότητας, αν ΜΣΑΦ χορηγηθούν με ζιδοβουδίνη.

Δεν υπάρχουν μελέτες που να δείχνουν αλληλεπιδράσεις μεταξύ φλουρμπιπροφαίνης και τολμπουταμίδης ή αντιόξινων.

Η αναστολή της βιοσύνθεσης των προσταγλαδινών μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την κύηση και την εμβρυϊκή ανάπτυξη. Επιδημιολογικά δεδομένα δείχνουν αυξημένο κίνδυνο αποβολής και καρδιακής δυσπλασίας και γαστροσχιστίας μετά από χρήση αναστολέων σύνθεσης προσταγλαδινών κατά την έναρξη της κύησης. Ο απόλυτος κίνδυνος για καρδιαγγειακές δυσπλασίες αυξήθηκε από λιγότερο από 1% σε περίπου 1,5%. Ο κίνδυνος πιστεύεται ότι αυξάνεται με τη δόση και τη διάρκεια θεραπείας. Σε πειραματόζωα, η χορήγηση αναστολέων της σύνθεσης των προσταγλανδινών έδειξε να οδηγεί σε αυξημένες αποβολές πριν και μετά την εμφύτευση του εμβρύου, καθώς και σε εμβρυϊκή θνησιμότητα. Επιπρόσθετα, αυξημένη συχνότητα διαφόρων δυσπλασιών, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών, έχουν αναφερθεί σε πειραματόζωα που λάμβαναν αναστολείς της σύνθεσης των προσταγλαδινών κατά την περίοδο της οργανογένεσης.

Κατά τη διάρκεια του πρώτου και του δεύτερου τριμήνου της κύησης η φλουρμπιπροφαίνη δεν πρέπει να χορηγείται, εκτός και εάν είναι αναγκαία. Αν η φλουρμπιπροφαίνη χρησιμοποιείται από γυναίκα που προσπαθεί να συλλάβει ή κατά τη διάρκεια του πρώτου και δευτέρου τριμήνου της κύησης, η δόση πρέπει να διατηρείται όσο το δυνατόν μικρότερη και να χορηγείται για το μικρότερο δυνατό χρονικό διάστημα.

Κατά το τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, όλοι οι αναστολείς της σύνθεσης των προσταγλανδινών μπορεί να εκθέσουν:

το έμβρυο σε:

• Καρδιοπνευμονική τοξικότητα (με το πρόωρο κλείσιμο του αρτηριακού πόρου και πνευμονική υπέρταση).
• Νεφρική δυσλειτουργία, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε νεφρική ανεπάρκεια με ολιγοϋδράμνιο.

τη μητέρα και το νεογνό, στο τέλος της εγκυμοσύνης, σε:

• Πιθανή παράταση του χρόνου αιμορραγίας, μια αντιπηκτική δράση που μπορεί να συμβεί ακόμη και σε πολύ χαμηλές δόσεις.
• Αναστολή των συσπάσεων της μήτρας με αποτέλεσμα τον καθυστερημένο ή παρατεταμένο τοκετό.

Συνεπώς, η χρήση της φλουρμπιπροφαίνης στο τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης αντενδείκνυται.

Σε περιορισμένες μελέτες η φλουρμπιπροφαίνη φαίνεται ότι μπορεί να απεκκριθεί σε πολύ μικρές συγκεντρώσεις στο μητρικό γάλα και είναι απίθανο να επηρεάσει αρνητικά το θηλάζον βρέφος. Παρ' όλα αυτά, εξαιτίας πιθανών παρενεργειών από τα ΜΣΑΦ στα θηλάζοντα βρέφη, οι τροχίσκοι STRABEN δεν συνιστώνται στις θηλάζουσες μητέρες. Βλ. παράγραφο 4.4 σχετικά με τη γυναικεία γονιμότητα.

Δεν έχουν πραγματοποιηθεί μελέτες για την επίδραση της φλουρμπιπροφαίνης στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων.

STRABEN 8,75 mg τροχίσκοι.