PHARMATON GERIATRIC SOFT.CAPS ΒΤx30(BLIST 3x10)

Το τζίνσενγκ (ginseng) πιστεύεται ότι βελτιώνει τις αμυντικές δυνάμεις, την ανάρρωση και μειώνει το αίσθημα κοπώσεως.

Η βιταμίνη Α είναι μια λιποδιαλυτή βιταμίνη. Κύρια πηγή βιταμίνης Α αποτελούν οι ζωικές τροφές. Απαντάται ως προβιταμίνη Α (β-καροτένιο), ρετινόλη, ρετινάλη και ρετινοϊκό οξύ. Τα δύο τελευταία αντιπροσωπεύουν οξειδωμένα παράγωγα της ρετινόλης. Η βιολογική σημασία της βιταμίνης Α προσδιορίζεται και από τις τρείς αυτές μορφές.

Η βιταμίνη Β₁ (θειαμίνη) παίρνει μέρος στην παραγωγή (έκλυση) της απαραίτητης ενέργειας για τις ανάγκες του κυττάρου. Η πυροφωσφορική θειαμίνη, η ενεργός μορφή της βιταμίνης Β₁ στον οργανισμό, συμμετέχει στο μεταβολισμό των υδατανθράκων ως συνένζυμο στην αποκαρβοξυλίωση των α-κετοξέων, όπως το πυροσταφυλικό και το α-κετογλουταρικό οξύ, καθώς και στον κύκλο των φωσφορικών πεντοζών.

Η ριβοφλαβίνη είναι βασικό στοιχείο πολλών ενζυμικών εξεργασιών. Επίσης, από πειραματικές έρευνες φαίνεται ότι είναι απαραίτητη για την ομαλή ανάπτυξη του εμβρύου.

Η ριβοφλαβίνη μετατρέπεται σε δύο συνένζυμα, Flavin Mononucleotide (FMN) και Flavin Adenine Dinucleotide (FAD), τα οποία είναι απαραίτητα στη φυσιολογική αναπνοή των ιστών. Επίσης είναι απαραίτητη για την ενεργοποίηση της πυριδοξίνης και πιθανόν συμβάλλει στην διατήρηση της ακεραιότητας των ερυθροκυττάρων.

Η πυριδοξίνη (Pyridoxine) λειτουργεί ως συνένζυμο στο μεταβολισμό των πρωτεϊνών, των υδατανθράκων και των λιπών. Πιο συγκεκριμένα, κατά το μεταβολισμό των πρωτεϊνών, συμμετέχει στην αποκαρβοξυλίωση των αμινοξέων, τη μετατροπή της τρυπτοφάνης σε νιασίνη ή σεροτονίνη και στην απαμίνωση και θείωση των αμινοξέων.

Το ασκορβικό οξύ είναι απαραίτητο συστατικό του ανθρώπινου οργανισμού. Το ασκορβικό οξύ έχει ισχυρή αναγωγική δράση. Ο μεταβολικός ρόλος του ασκορβικού οξέος είναι πολυδιάστατος. Στο έντερο ευνοεί την απορρόφηση του μη συνδεμένου με την αίμη σιδήρου.

H βιταμίνη E (vitamin E) δρα ως βιολογικό αντιοξειδωτικό προλαμβάνοντας την αυτόματη οξείδωση πολυακόρεστων ενώσεων προς επιβλαβείς ελεύθερες ρίζες καθώς και στη δημιουργία καρκινογόνων νιτροζαμινών. Η βιταμίνη Ε διατηρεί τη σταθερότητα των βιολογικών μεμβρανών προφυλάσσοντας τες από την υπεροξείδωση, συντηρεί την ακεραιότητα των τοιχωμάτων των ερυθρών αιμοσφαιρίων και τα προστατεύει από αιμόλυση.

Η βιταμίνη D₂ (vitamin D₂) είναι σημαντική για την απορρόφηση και χρήση του ασβεστίου και του φωσφόρου και για την κανονική ασβεστοποίηση των οστών. Εκ παραλλήλου με την παραθυρεοειδή ορμόνη και την καλσιτονίνη ρυθμίζει την συγκέντρωση ασβεστίου του οπού. Η βιταμίνη D₂ διεγείρει την απορρόφηση ασβεστίου και φωσφόρου από το λεπτό έντερο.

Το παντοθενικό οξύ (pantothenic acid) είναι πρόδρομο μόριο του συνενζύμου Α, που συνδέεται με τον οξειδωτικό μεταβολισμό των υδατανθράκων, τη γλυκονεογένεση, τη σύνθεση λιπαρών οξέων, στερολών, στεροειδών ορμονών και πορφυρινών.

Η ρουτοσίδη (rutoside) είναι ένα γλυκοσίδιο της φλαβονόλης που βρίσκεται σε πολλά φυτά και χρησιμοποιείται θεραπευτικά για να μειώσει την ευθραυστότητα των τριχοειδών αγγείων.

Ο θειϊκός σίδηρος (ferrous sulfate) είναι μία μορφή ιοντικού σιδήρου που αποτελεί έναν συμπαράγοντα διαφόρων ενζύμων απαραίτητων για τη μεταβίβαση ενέργειας (π.χ. οξειδάση κυτοχρώματος, οξειδάση ξανθίνης). Ο σίδηρος υπάρχει επίσης στην αιμοσφαιρίνη και στη μυοσφαιρίνη, που είναι απαραίτητες για τη μεταφορά και χρησιμοποίηση του οξυγόνου. Η χορήγηση σιδηρούχων σκευασμάτων διορθώνει της ερυθροποιητικές ανωμαλίες, που προέρχονται από σιδηροπενία. Ανακουφίζει επίσης άλλα συμπτώματα σιδηροπενίας, όπως πόνο στη γλώσσα, δυσφαγία, δυστροφία του δέρματος και των ονύχων.

Ο χαλκός είναι ένα ιχνοστοιχείο που βρίσκεται σε όλο το σώμα. Ο χαλκός βοηθά το σώμα να απορροφήσει τον σίδηρο. Είναι επίσης σημαντικός για τη λειτουργία των νεύρων, την ανάπτυξη των οστών και για να βοηθήσετε το σώμα σας να χρησιμοποιεί τη ζάχαρη. Βοηθά επίσης στο σχηματισμό κολλαγόνου, ένα βασικό συστατικό των οστών και του συνδετικού ιστού. Ο χαλκός μπορεί επίσης να δράσει ως αντιοξειδωτικό, μειώνοντας τις ελεύθερες ρίζες που μπορούν να βλάψουν τα κύτταρα και το DNA.

Το κάλιο (potassium) χρησιμοποιείται στην πρόληψη και θεραπεία των απωλειών καλίου.

Το μαγγάνιο (manganese) απαιτείται για τη σύνθεση των βλεννοπολυσακχαριτών του χόνδρου, την χρήσης της γλυκόζης, την βιοσύνθεση των στεροειδών και για τη δράση της πυροσταφυλικής καρβοξυλάσης. Δεσμεύεται στην αργινάση του ήπατος και ενεργοποιεί πολλά ένζυμα.

Το θειικό μαγνήσιο (magnesium sulphate) αποτελεί συμπαράγοντα πολλών ενζυμικών συστημάτων και εμπλέκεται στη μεταφορά φωσφορικών, τη μυϊκή συσταλτικότητα και τη νευροδιαβίβαση.

Ο ψευδάργυρος (zinc) αποκλείει την εντερική απορρόφηση χαλκού από τις τροφές και την επαναρρόφηση του ενδογενούς εκκριθέντος χαλκού. Ο ψευδάργυρος προκαλεί μέσα στα εντερικά κύτταρα την παραγωγήμεταλλοθειονίνης, μιας πρωτεΐνης που δεσμεύει το χαλκό, αποτρέποντας έτσι την διέλευσή του στο αίμα. Ο δεσμευμένος χαλκός απομακρύνεται στη συνέχεια στα κόπρανα κατόπιν απόπτωσης των εντερικών κυττάρων.