Συνήθως χορηγούνται με τη μορφή γλυκόζης, αλλά υπάρχουν και διαλύματα με άλλους υδατάνθρακες όπως η σορβιτόλη. Διαλύματα γλυκόζης 10% και πυκνότερα είναι υπερωσμωτικά και πρέπει να χορηγούνται από κεντρική φλέβα. όταν χορηγούνται υπέρτονα διαλύματα σακχάρου πρέπει να παρακολουθείται στενά το σάκχαρο αίματος σε τακτά χρονικά διαστήματα μέσα στο 24ωρο. Στα διαλύματα παρεντερικής διατροφής μπορεί να προστεθεί, αν υπάρχει ανάγκη, ινσουλίνη μέχρι 40 u/1000 ml διαλύματος το μέγιστο και το διάλυμα να χορηγείται με αντλία. Kάθε 1 g υδατάνθρακα παρέχει 4 kcal.
Tα διαλύματα δεξτρανών χορηγούνται σε νεφρική και ηπατική ανεπάρκεια, σύνδρομο δυσαπορρόφησης και γενικώς όπου απαιτείται χορήγηση ουσιών μεγάλης θερμιδικής αξίας σε λίγο όγκο, ιδιαίτερα αν υπάρχει δυσανεξία στους δισακχαρίτες ή τις πρωτεΐνες.