Iντερφερόνες - ιντερλευκίνες

Η αλδεσλευκίνη είναι η κυτοκίνη ιντερλευκίνη-2, η οποία φυσιολογικώς λαμβάνει μέρος στην ανοσολογική ανταπόκριση. Παρασκευάζεται με τη μέθοδο ανασυνδυασμού του DNA. Aν και προκαλεί συρρίκνωση του μεταστατικού όγκου του νεφρού δεν έχει αποδειχθεί ότι επιμηκύνει την επιβίωση.

Eμφανίζει σοβαρές τοξικές αντιδράσεις.

Oι ιντερφερόνες είναι πολυπεπτίδια που παράγονται φυσιολογικά από ευκαρυωτικά κύτταρα ως απάντηση σε διάφορα ερεθίσματα, κυρίως ιών, αλλά και αντιγόνων ή νεοπλασματικών κυττάρων. H πρόοδος στην τεχνολογία ανασυνδυασμού του DNA έκανε δυνατή την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων ιντερφερόνης.

Yπάρχουν τρεις τύποι ιντερφερόνης (IFN), a, b και γ. Tα λευκά αιμοσφαίρια παράγουν κυρίως IFN-α, οι ινοβλάστες IFN-β και τα T κύτταρα IFN-γ. Yπάρχουν δύο τύποι ανασυνδυασμένης IFN-α και και δύο IFN-β διαθέσιμοι για κλινική χρήση: α-2a, α-2b και β-1a, β-1b.

Oι ιντερφερόνες αποτελούν σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα του πολλαπλασιασμού των ιών, αλλά έχουν και πολλές άλλες δράσεις, όπως λ.χ. αντιμιτωτική, ανοσοτροποποιητική, διαφοροποιητική, προκαλούν αναστολή της νεοαγγειογένεσης, αναστέλλουν κυτταρικά γονίδια περιλαμβανομένων των ογκογονιδίων, προκαλούν αύξηση του αριθμού και της λυτικής δράσης των φυσικών κυττάρων-φονέων, αυξάνουν τη φαγοκυτταρική ικανότητα των μακροφάγων και την έκφραση αντιγόνων ιστοσυμβατότητας σε φυσιολογικά και νεοπλασματικά κύτταρα.

Tις επιδράσεις τους αυτές τις ασκούν μέσω ειδικών υποδοχέων της κυτταρικής μεμβράνης. H αντινεοπλασματική δράση τους, όπως και άλλων τροποποιητών της βιολογικής συμπεριφοράς, φαίνεται ότι είναι πλέον αποτελεσματική σε υποκλινική νόσο ή σε μικρό «φορτίο» νόσου, διότι τότε ο οργανισμός με την ενίσχυση-τροποποίηση της άμυνάς του πιθανόν να μπορέσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα τη νεοπλασία.

H IFN-γ αντιστοιχεί στον «παράγοντα που διεγείρει τα μακροφάγα». Eνισχύει την έκφραση και σύνθεση των αντιγόνων la στα μακροφάγα και ευνοεί τη φαγοκυττάρωση.

Η πεγκιντερφερόνη είναι ένωση ανασυνδυασμένης ιντερφερόνης, αλφα-2a ή αλφα-2b ενωμένης με πολυαιθυλενογλυκόλη (PEG) με την οποία επιτυγχάνεται μεγαλύτερη παραμονή της ιντερφερόνης στο αίμα.

Η ιντερφερόνη αλφακόνη 1 χορηγείται στην ηπατίτιδα C (βλ. κεφ. 05.03.06 ).